Προβολή Τραγουδιού

Αέτσ’ ομοι͜άζ’ τ’ εμόν η ψ̌η

Καλλιτέχνες: Χαράλαμπος Παρχαρίδης, Χρήστος Παρχαρίδης

Χαμέλυνον, ψηλόν ραχ̌ίν,
ας χαμελύν’ κι ο ήλιον!
Να ελέπω την τρυγόνα μ’,
κόκκινον κι άμον μήλον

Πουλόπον, αγριοπούλοπον,
που ζει σην ερημίαν
Αέτσ’ ομοι͜άζ’ τ’ εμόν η ψ̌η,
αρνί μ’, σην ξενιτείαν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αέτσ’	έτσι
άμον	σαν, όπως, καθώς
ελέπω	βλέπω
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
ομοι͜άζ’	ομοιάζει, μοιάζει
πουλόπον	πουλάκι
ραχ̌ίν	βουνό, ράχη
τρυγόνα	το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
χαμελύν’	χαμηλώνει
χαμέλυνον	χαμήλωσε
ψ̌η	ψυχή