Προβολή Τραγουδιού

Σην ξενιτείαν

Καλλιτέχνες: Γιώργος Σιδηρόπουλος, Μπάμπης Κεμανετζίδης

Πη αποθάν’ ’κι κλώσ̌κεται,
ο γέρον ’κι νεούται
Πη τρώει και πίν’ και λάσ̌κεται
καμίαν ’κι κομπούται

Ση ξενιτει͜άν ερρώστεσα
και σα κρεβάτι͜α κείμαι
Εφτά γιατροί τερούνε με,
όσον τη μάνα μ’ ’κ’ είναι

Σην ξενιτείαν, σα μακρά
λύεται η καρδία μ’
Τ’ ομμάτι͜α μ’ εσκοτείνεψαν
ας σην αροθυμίαν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αποθάν’	πεθαίνει
αροθυμίαν	νοσταλγία
ερρώστεσα	αρρώστησα
εσκοτείνεψαν	σκοτείνιασαν
’κ’	δεν	ουκί<οὐχί
καμίαν	ποτέ
κείμαι	κείτομαι, ξαπλώνω
’κι	δεν	ουκί<οὐχί
κλώσ̌κεται	γυρίζει, επιστρέφει
κομπούται	ξεγελιέται, εξαπατάται	κομβόω
λάσ̌κεται	περιφέρεται, τριγυρνά, περιπλανιέται	ἀλάομαι/ηλάσκω
λύεται	λιώνει
μακρά	(επιρρ.) μακριά, απομακρυσμένα
ομμάτι͜α	μάτια
πη	που
πίν’	πίνει
τερούνε	κοιτούν