Προβολή Τραγουδιού

Άμον ήλιος το φώταγμα σ’

Καλλιτέχνες: Μπάμπης Κεμανετζίδης, Στάθης Παυλίδης

Άμον ήλιος το φώταγμα σ’,
το πόι σ’ άμον λαμπάδαν
Νασάν ατόν που χ̌αίρεται
ατό την εμορφάδαν

Αΐκον πλάσμαν έμορφον
Θεόν πλάθει͜ ατο μίαν
Όντες έ͜εις μερακλίδικον
και κεϊφλίν καρδίαν

Φωτάζ’ η στράτα όθεν δι͜αβαίντς,
όθεν πατείς χλοΐζει
Όθεν τερείς, καρδίας κρούν’
κι απέσ’ εγάπ’ ανθίζει

’Μορφύν’ η πλάσ’ ολόερα σ’
και τσ̌ιτσ̌ακών’ το χώμαν
Απάν’ ι-σ’ έν’ αναλλαγάδ’
ντο θα φορείς το λώμαν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αΐκον	τέτοιο/α
άμον	σαν, όπως, καθώς
αναλλαγάδ’	γιορτινή/καλή ενδυμασία
απάν’	πάνω
απέσ’	μέσα
δι͜αβαίντς	(για τόπο) περνάς, διασχίζεις, (για χρόνο) περνάς	διαβαίνω
έ͜εις	έχεις
εγάπ’	αγάπη
εμορφάδαν	ομορφιά
έμορφον	όμορφο
έν’	είναι
καρδίας	(τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές
κεϊφλίν	γεμάτο κέφι, κεφάτο/η	keyifli<keyif/keyf
κρούν’	χτυπούν
λώμαν	ρούχο	λῶμα/λωμάτιον
μίαν	μια φορά
’μορφύν’	(εμορφύν’) ομορφαίνει
νασάν	χαρά σε
όθεν	όπου, οπουδήποτε, σε όποιον
ολόερα	ολόγυρα
όντες	όταν
πόι	ύψος, μπόι	boy
τερείς	κοιτάς
τσ̌ιτσ̌ακών’	ανθοφορεί	çiçek
φώταγμα	φως, φώτισμα
φωτάζ’	φωτίζει, λάμπει