Κουκάρα, κουκάρα

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Ανέστης Αθανασιάδης, Σάββας Ζαπουνίδης

Τα στράτας σίτα̤ πορπατώ
μονάχος καλατσ̌εύω
Ολόερα ξάι ’κι τερώ,
την πόδα σ’ αραεύω

Κουκάρα, κουκάρα,
όπως -ε- στέκ’ς, κουκάρα
Επέρανε σε κι έφυγαν
και -ν- οι τουσ̌μάν’ εχάραν

Τα στράτας σίτα̤ πορπατώ,
νουνίζω και ξαν λέω
Ετέλεσες το καρδόπο μ’,
απέσ’ ι-μ’ όλον κλαίω

Κουκάρα, κουκάρα,
όπως -ε- στέκ’ς, κουκάρα
Επέρανε σε κι έφυγαν
και -ν- οι τουσ̌μάν’ εχάραν

Τα στράτας ντ’ επορπάτεσες
θα πορπατώ και κλαίω
Το καρδόπο μ’ εμάτωσες
κι εγώ τιδέν ’κι λέω

Κουκάρα, κουκάρα,
όπως -ε- στέκ’ς, κουκάρα
Επέρανε σε κι έφυγαν
και -ν- οι τουσ̌μάν’ εχάραν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
απέσ’	μέσα
αραεύω	ψάχνω, αναζητώ, γυρεύω	aramak
επέρανε	πήραν
επορπάτεσες	περπάτησες
ετέλεσες	τελείωσες κτ
εχάραν	χάρηκαν
καλατσ̌εύω	μιλάω, συνομιλώ, συζητώ	keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας)
καρδόπο	καρδούλα
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κουκάρα	κοντάρι που καταλήγει σε αγκιστροειδές άκρο για συγκομιδή καρπών από τα δέντρα, άγκιστρο, μτφ. αυτός/ή που έχει καμπούρα	cucchiara<cochlearium<κοχλίας
νουνίζω	σκέφτομαι
ξάι	καθόλου
ξαν	πάλι, ξανά
ολόερα	ολόγυρα
πόδα	ίχνος, πατημασιά, βήμα
πορπατώ	περπατάω
σίτα̤	καθώς, ενώ	σόταν<εις όταν
στέκ’ς	στέκεσαι
στράτας	(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
τερώ	κοιτώ
τιδέν	τίποτα
τουσ̌μάν’	εχθροί	düşman/duşmān