Σπίγγ’ ο καιρόν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Μπάμπης Ιορδανίδης, Μπάμπης Κεμανετζίδης

expand_content

Εσκάλωσεν σπίγγ’ ο καιρόν,
τρυγόνι μ’, σούκ’ ας πάμε
Σ̌ελέκ’, σ̌ελέκ’ το χ̌ειμωγκόν
τα ξύλα εμείς ευτάμε

Οφέτος κάτ’ βαρύν θα έν’,
πουλί μ’, ο χ̌ειμωγκόν -ι
Σον κρύον έν’ ο άνθρωπον
’κι ξέρ’ ας σο ζεστόν -ι

Τρυγόνα μ’, ’κι ’α νεγκάζω σε,
θέλω σε συντροφίαν
Άμον εμείς ντο κάθουμες
ση τσ̌ακί’ τη φωτίαν

Οφέτος κάτ’ βαρύν θα έν’,
πουλί μ’, ο χ̌ειμωγκόν -ι
Σον κρύον έν’ ο άνθρωπον
’κι ξέρ’ ας σο ζεστόν -ι

Τρυγόνα μ’, χάιτε ας πάμε εμείς
έχουμε χαταλόπα
Το χ̌ειμωγκόν σερεύκουνταν
άμον κωσσούς πουλόπα

Οφέτος κάτ’ βαρύν θα έν’,
πουλί μ’, ο χ̌ειμωγκόν -ι
Σον κρύον έν’ ο άνθρωπον
’κι ξέρ’ ας σο ζεστόν -ι

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
’α	θα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
έν’	είναι
εσκάλωσεν	ξεκίνησε, άρχισε, εκκίνησε ένα έργο/δουλειά
ευτάμε	κάνουμε, φτιάχνουμε	εὐθειάζω
κάθουμες	καθόμαστε
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κωσσούς	κλώσσας
νεγκάζω	κουράζω
οφέτος	φέτος
πουλόπα	πουλάκια
σ̌ελέκ’	φορτίο ξύλων ή χόρτων που φέρεται στη ράχη ανθρώπου	şelek<շալակ (shalag)=πλάτη, ράχη, μτφ. φορτίο
σερεύκουνταν	μαζεύονται, συγκεντρώνονται	σωρεύω
σούκ’	(προστ.) σήκω
σπίγγ’	σφίγγω/ει
συντροφίαν	συντροφιά, παρέα
τρυγόνα	το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
τρυγόνι	το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
τσ̌ακί’	τζακιού	ocak
χ̌ειμωγκόν	(ονομ.) χειμώνας, (γεν.) χειμώνα
χάιτε	άντε	haydi<hay de (οθωμ.)
χαταλόπα	μικρά μωρά/παιδιά	ἀταλός