Τικ ζουρνά

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Βασίλης Φωλίνας, Τάσος Παρχαρίδης

Σε δύο ελάτι͜α αναμεσά
θα χτίζω λαϊστέραν
Να έρ’ται και λαΐσ̌κεται
τ’ εμόν η περιστέρα

Οι χ̌εράδες επλέθυναν
’ταράγανε σ’ ορμάνια
Αηλί και βάι τα πρόατα
ντο είν’ χωρίς τσ̌οπάνια

Τ’ οσπίτ’ν ατ’ς αν ’κ’ εξέρετεν
σ’ ορμίν πέραν καικά έν’
Πάει κι έρ’ται ση κυρού εθε,
σ’ αντρού ατ’ς ’κ’ ενεπάεν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
αναμεσά	ανάμεσα
αντρού	άντρα
ατ’ς	αυτής, της
εθε	του/της
είν’	(για πληθ.) είναι
ελάτι͜α	έλατα
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έν’	είναι
ενεπάεν	αναπαύτηκε
εξέρετεν	ξέρετε
επλέθυναν	πλήθυναν
έρ’ται	έρχεται
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καικά	προς τα κάτω, εκεί ακριβώς, κοντά
κυρού	πατέρα
λαΐσ̌κεται	κουνιέται πέρα-δώθε
λαϊστέραν	κούνια, μτφ. γυναίκα που κουνιέται πολύ όταν περπατάει
ορμάνια	δάση	orman
ορμίν	ρυάκι, ρεματιά
οσπίτ’ν	σπίτι	hospitium<hospes
πρόατα	πρόβατα
’ταράγανε	(εταράγανε) αναμίχθηκαν, ανακατεύτηκαν, μπλέχτηκαν
χ̌εράδες	χήρες