Προβολή Τραγουδιού
Άμον τον ήλεν έμορφος |

Στιχουργοί: Κωνσταντίνος Παπαζίδης
Συνθέτες: Γιώργος Αμπεσλίδης
Καλλιτέχνες: Βασίλης Φωλίνας, Γιάννης Παρηγορίδης, Γιώργος Αμπεσλίδης, Νίκος Τσεπίδης
Γουρπάν’ σο τόπον ντο πατείς και σο κρεβάτ’ ντο κείσαι Άμον τον ήλεν έμορφον θαρρείς τ’ ημ’σάρ’ν ατ’ είσαι Πουλί μ’, τα μαλλοδέματα σ’ μεταξωτά γαϊτάνι͜α κι ατό το τσ̌ίτ’ ζωγραφιστόν σο κατσίν και σα γιάνια Σ’ ομμάτι͜α μ’ δί’ς αψίματα, σην καρδι͜ά μ’ τα φωτίας, το σκουλαρίκ’ το φενερλίν όντες κρεμάντς σ’ ωτία σ’ Όλια τα χάρ’τι͜α ας σο Θεόν τ’ εμόν τ’ αρνίν επέρεν Ελέπ’νε ατο τα συνέλ’κα μ’ τα συγκόρτσ̌ι͜α ζελεύ’νε
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
αψίματα | φωτιές | ||
γαϊτάνι͜α | έντεχνα πλεγμένα κορδόνια με τρεις μεταξωτές κλωστές (κοτσίδα) ή τέσσερεις (τεχρίλι), ή και μάλλινο ή βαμβακερό, που στόλιζε τα ρούχα στο κάτω μέρος των μανικιών και στον ποδόγυρο μτφ. όμορφα και λεπτά/καλαίσθητα | gaitanum<Caieta/Gaeta< αρχαία ελληνική Καιήτη (αντιδάνειο) | |
γιάνια | στο πλάι, δίπλα, πλαγιαστά, λοξά | yan | |
γουρπάν’ | θυσία | kurban/ḳurbān | |
δί’ς | δίνεις | ||
ελέπ’νε | βλέπουνε | ||
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
έμορφον | όμορφο | ||
επέρεν | πήρε | ||
ζελεύ’νε | ζηλεύουν | ||
ήλεν | ήλιος/ήλιο | ||
ημ’σάρ’ν | (ημ’σάριν) το μισό μιας ποσότητας | ||
κατσίν | πρόσωπο, μέτωπο | ||
κείσαι | κείτεσαι, ξαπλώνεις | ||
κρεμάντς | κρεμάς | ||
μαλλοδέματα | δέματα που δένονται στο τέλος της πλεξούδας για να την κρατήσουν, ώστε να μη λυθεί | ||
όλια | όλα | ||
ομμάτι͜α | μάτια | ||
όντες | όταν | ||
συγκόρτσ̌ι͜α | συνομήλικα κορίτσια | ||
συνέλ’κα | συνομήλικα | ||
τσ̌ίτ’ | μαντίλι κεφαλής | çit | |
φενερλίν | λαμπερό | fener<φανάριον<φανός +-li | |
φωτίας | (γεν.ενικ.) φωτιάς, (ον.πληθ., τα) φωτιές | ||
χάρ’τι͜α | χάρεις, χαρίσματα | ||
ωτία | αυτιά |