Αποχαιρέτιξον με

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Ιωαννίδης, Μπάμπης Κεμανετζίδης

’Τελέθαν τα ημέρας-ι-μ’,
λογίζ’ το μετρωτήρι μ’
Ντο θ’ αποθάνω οσήμερον
μη λετ’ α̤το τον κύρη μ’

Ραψία ποίστεν έμορφα
φορίστεν το κορμόπο μ’
να εντρέπεται ο Χάροντας
που παίρ’ παλληκαρόπον

Άσπρον ταφίν άμον κουνίν
μαστόρ’ το βράδον χτίστεν 
και το χατίρ’ τη μάνας-ι-μ’
αλήγορα πα ποίστεν

Ριγούν τα ποδαρόπα μου,
μανίτσα μ’, τσ̌ίλι͜αξον με 
και φίλ’ με απέσ’ σα μισ̌ί͜α μου
αποχαιρέτιξον με

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αλήγορα	γρήγορα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
απέσ’	μέσα
αποθάνω	πεθαίνω
αποχαιρέτιξον	(προστ.) αποχαιρέτισε
βράδον	βράδυ
έμορφα	όμορφα
κορμόπο	κορμάκι
κουνίν	κούνια
λογίζ’	λογίζει, υπολογίζει
μαστόρ’	(ον. πληθ.) μάστορες, (γεν.αιτ. ενικ.) μάστορα	magister
μετρωτήρι	όργανο μετρήσεως, μετρητής
μισ̌ί͜α	μυτόχειλα
οσήμερον	σήμερα
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
παίρ’	παίρνω/ει
παλληκαρόπον	παλληκαράκι	παλληκάριον<πάλληξ, πάλλαξ
ποδαρόπα	ποδαράκια
ποίστεν	(προστ.) κάντε, φτιάξτε	ποιέω-ῶ
ραψία	ραφές, ραψίματα
ταφίν	τάφος
’τελέθαν	(ετελέθαν) τελείωσαν, εξαντλήθηκαν
τσ̌ίλι͜αξον	(προστ.) σκέπασε	çul/cūl ή cull + -άζω
φίλ’	(προστ. φιλώ) φίλα, (πληθ. φίλον) φίλοι
χατίρ’	χάρη, σεβασμός, υπόληψη	hatır/ḫāṭir