Δόξα τω Θεώ

Ντό σεράντα, ντό εξήντα,
ντό ογδόντα κι εκατό;
Όντες έ͜εις, πουλί μ’, την υεία σ’
στείλον ατα σο καλόν

«Δόξα τω Θεώ» να λέμε,
να ευτάμε τον σταυρόν
Και σο νου και σην καρδίαν
θ’ έχουμ’ πάντα το καλόν
«Δόξα τω Θεώ» να λέμε,
να ευτάμε τον σταυρόν

Να αγαπούμε τ’ έναν τ’ άλλον,
να χατεύουμ’ το κακόν
Ας έναν κακίαν, πουλί μ’,
αποπέσ’ τιδέν ’κ’ εβγών’

«Δόξα τω Θεώ» να λέμε,
να ευτάμε τον σταυρόν
Και σο νου και σην καρδίαν
θ’ έχουμ’ πάντα το καλόν
«Δόξα τω Θεώ» να λέμε,
να ευτάμε τον σταυρόν

Τη χαράν να δί’ς σον κόσμον,
πάντα να χαμογελάς
Τα χαράντας και τα πίκρας
όλια είναι για τ’ εμάς

«Δόξα τω Θεώ» να λέμε,
να ευτάμε τον σταυρόν
Και σο νου και σην καρδίαν
θ’ έχουμ’ πάντα το καλόν
«Δόξα τω Θεώ» να λέμε,
να ευτάμε τον σταυρόν