Το θαματερόν νερόν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Βασίλης Τοπαλίδης, Θεόδωρος Τοπαλίδης

Σο χωρίον όθεν ζεις
έρθα εγώ αραευτής
και ση σεβντάς τον καιρόν
έπι͜α ας σο πεγάδ’ νερόν

Απέσ’ σην ψ̌η μ’ και σην καρδι͜ά μ’
έλλαξαν όλια χαμάν
Ντο έπι͜α το νερόν
έτονε θαματερόν

Σαν έτον ήλιος να σύρ’
είδα σε σο κατωθύρ’
Η σεβντά μ’ εσ̌ύριξεν
την καρδι͜ά μ’ επίρριψεν

Απέσ’ σην ψ̌η μ’ και σην καρδι͜ά μ’
έλλαξαν όλια χαμάν
Ντο έπι͜α το νερόν
έτονε θαματερόν

Χα! Θα έρχουμαι σιμά σ’
να ’ρωτώ το όνεμα σ’
Να βγάλλ’ άχναν ’κ’ επορώ
τ’ ομματόπα σ’ σαν τερώ

Απέσ’ σην ψ̌η μ’ και σην καρδι͜ά μ’
έλλαξαν όλια χαμάν
Ντο έπι͜α το νερόν
έτονε θαματερόν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
απέσ’	μέσα
αραευτής	αυτός που αναζητεί και ερευνά να μάθει για κάποιον	aramak
έλλαξαν	άλλαξαν
έπι͜α	ήπια
επίρριψεν	έριξε κάτι επί κάποιου πράγματος, έβαλε τους άρτους στο φούρνο
επορώ	μπορώ
έρθα	ήρθα
έρχουμαι	έρχομαι
εσ̌ύριξεν	σφύριξε	σῦριγξ
έτον	ήταν
έτονε	ήταν
θαματερόν	θαυματουργό
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κατωθύρ’	κατώφλι, η παράπλευρη και κάτω ξύλινη δοκός της πόρτας, ο πρόδρομος
όθεν	όπου, οπουδήποτε, σε όποιον
όλια	όλα
ομματόπα	ματάκια
όνεμα	όνομα
πεγάδ’	βρύση
σεβντά	αγάπη, έρωτας	sevda/sevdā
σεβντάς	αγάπης, έρωτα	sevda/sevdā
σύρ’	σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει
τερώ	κοιτώ
χα!	να!, ορίστε!, ιδού!
χαμάν	αμέσως, ευθύς, μονομιάς	hemen/hemān
ψ̌η	ψυχή