| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
Ντ’ εποίκα σε -ν- ασ’χώρετον και συντα̤υλείς και καίεις με; Εσύ ντό ψ̌ην θα παραδί͜εις; ’κι λες να γουρταρεύ’ς με Εμέν αέτσ’ εποίκε με και -ν- ο Θεόν, παιδία Κάθαν¹ ημέρα μουχαπέτ’, ’κι θέλω τη δουλείαν Έναν δεντρόπον έμορφον, έχ̌’ μόνον δύο μήλα Τα μήλα ’θε εξ̌άευα και τα κλαδόπα εφίλ’να Τ’ αρνόπο μ’ λεγνοπίαστον, τυλίγουμαι σα μὲσα τ’ς Και πάει ατό να σακινεύ’ και λέει με «νέπρε, ντ’ ευτάς;»
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αέτσ’ | έτσι | ||
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| ασ’χώρετον | ασυγχώρητο | ||
| γουρταρεύ’ς | γλυτώνεις κτ/κπ από, διασώζεις | kurtarmak | |
| δεντρόπον | δεντράκι | ||
| δουλείαν | δουλειά | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| εξ̌άευα | χάιδευα | okşamak | |
| εποίκα | έκανα, έφτιαξα | ποιέω-ῶ | |
| εποίκε | έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| εφίλ’να | φιλούσα | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| ’θε | του/της | ||
| κάθαν | κάθε | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλαδόπα | κλαδάκια | ||
| λεγνοπίαστον | που έχει λεγνή μέση ώστε να πιάνεται εύκολα | ||
| μὲσα | (τα) η μέση | ||
| μουχαπέτ’ | κουβέντα, φιλική συνομιλία, συνεκδ. φιλική συνεστίαση (συνήθως μετά μουσικής) | muhabbet/maḥabbet | |
| νέπρε | μωρέ, βρε, βρε συ | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| παραδί͜εις | παραδίνεις, καταδίδεις | ||
| σακινεύ’ | παραμερίζει, αποφεύγει, φυλάγεται από | sakınmak | |
| συντα̤υλείς | συνδαυλίζεις, ανακινείς του δαυλούς ώστε να ζωηρέψει το πυρ της εστίας, μτφ. «παροξύνεις», «ανακινείς» πάθη | ||
| τυλίγουμαι | τυλίγομαι | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αέτσ’ | έτσι | ||
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| ασ’χώρετον | ασυγχώρητο | ||
| γουρταρεύ’ς | γλυτώνεις κτ/κπ από, διασώζεις | kurtarmak | |
| δεντρόπον | δεντράκι | ||
| δουλείαν | δουλειά | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| εξ̌άευα | χάιδευα | okşamak | |
| εποίκα | έκανα, έφτιαξα | ποιέω-ῶ | |
| εποίκε | έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| εφίλ’να | φιλούσα | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| ’θε | του/της | ||
| κάθαν | κάθε | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλαδόπα | κλαδάκια | ||
| λεγνοπίαστον | που έχει λεγνή μέση ώστε να πιάνεται εύκολα | ||
| μὲσα | (τα) η μέση | ||
| μουχαπέτ’ | κουβέντα, φιλική συνομιλία, συνεκδ. φιλική συνεστίαση (συνήθως μετά μουσικής) | muhabbet/maḥabbet | |
| νέπρε | μωρέ, βρε, βρε συ | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| παραδί͜εις | παραδίνεις, καταδίδεις | ||
| σακινεύ’ | παραμερίζει, αποφεύγει, φυλάγεται από | sakınmak | |
| συντα̤υλείς | συνδαυλίζεις, ανακινείς του δαυλούς ώστε να ζωηρέψει το πυρ της εστίας, μτφ. «παροξύνεις», «ανακινείς» πάθη | ||
| τυλίγουμαι | τυλίγομαι | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
¹ Ακούγεται εκ παραδρομής να τραγουδάει «κάθεν»
