Ψιλίκος άγγελος

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Μιχάλης Καλιοντζίδης, Παναγιώτης Θεοδωρίδης

Δύο λίβι͜α ’κατήβανε
και -ν- εστάθαν σο καρδόπο μ’ [ντο θα ’ίνουμαι;]
κι απ’ ατά όλιον το μικρόν
με δάκρυ͜α βρέχ̌’ το ψ̌όπο μ’ [ωχ! ν’ αηλί εμέν]

Τη καρδι͜άς ι-μ’ ο ουρανόν
εμαύρυνεν πολλά -ι [ντο θα ’ίνουμαι;]
Τα γιουλτουρούμι͜α ερρούξανε
αστράφτ’, βρέχ̌’ και βροντά -ι  [βάι! ν’ αηλί εμέν]

Έσ’κωσα το κιφαλόπο μ’
ψηλά σον ουρανόν -ι [ντο θα ’ίνουμαι;]
Θεέ μ’, τσ̌ίξον τον άνθρωπο Σ’,
δίωξον το κακόν -ι  [βάι! ν’ αηλί εμέν]

Κι είνας ψιλίκος άγγελος
από μακρά εφάνθεν [ωχ! ν’ αηλί εμέν]
«Η καρδι͜ά σ’ θα καλοκαιρίζ’»
είπε με και -ν- εχάθεν [ντο θα ’ίνουμαι;]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
αστράφτ’	αστράφτει
ατά	αυτά
βρέχ̌’	βρέχει
γιουλτουρούμι͜α	κεραυνοί	yıldırım
είνας	ένας/μία
εμαύρυνεν	μαύρισε
ερρούξανε	έπεσαν
έσ’κωσα	σήκωσα
εστάθαν	στάθηκαν
εφάνθεν	φάνηκε, εμφανίστηκε
εχάθεν	χάθηκε
’ίνουμαι	γίνομαι
καλοκαιρίζ’	καλοκαιριάζει, περνάει κάπου το καλοκαίρι
καρδόπο	καρδούλα
’κατήβανε	(εκατήβανε) κατέβηκαν
κιφαλόπο	κεφαλάκι
λίβι͜α	σύννεφα	λίβος<λείβω
μακρά	(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
όλιον	όλο, ολόκληρο
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
τσ̌ίξον	(προστ.) λυπήσου, συμπόνεσε	acımak
ψιλίκος	λεπτός
ψ̌όπο	ψυχούλα