Καλογερίτ’κα θα φορώ

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσανασίδης, Κώστας Πουτακίδης

Καλογερίτ’κα θα φορώ,
την καρδι͜ά σ’ θα μαυρύνω
Σ’ εσέν ντο έχω τη σεβντάν,
αρνόπο μ’, θα τρανύνω

Το μαχ̌αιρόπο μ’ δίστομον,
ακονεμένον κάμαν
Τ’ εμέτερον το σεβντι͜αλούκ’
σον κόσμον έναν θάμαν

Απόψ’ και τα μεσάνυχτα
σο μέρωμαν μερέαν
είδα τ’ αρνόπο μ’, είδα ’το
να κρούει με μαχ̌αιρέαν

Εγώ το κορίτσ’ ντ’ αγαπώ
εκείνο π’ αγαπά με
Ατό για τ’ εμέν αποθάν’
κι εγώ για τ’ ατό χάμαι

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ακονεμένον	ακονισμένο/η
αποθάν’	πεθαίνει
αρνόπο	αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
εμέτερον	δικός/ή/ό μου	ἡμέτερος
θάμαν	θαύμα
καλογερίτ’κα	καλογερικά
κάμαν	δίκοπο μαχαίρι	kama
κρούει	χτυπάει	κρούω
μαυρύνω	μαυρίζω
μαχ̌αιρέαν	μαχαιριά
μαχ̌αιρόπο	μαχαιράκι
μερέαν	μεριά
μέρωμαν	ξημέρωμα
σεβντάν	αγάπη, έρωτα	sevda/sevdā
σεβντι͜αλούκ’	έρωτας	sevdalık
’το	αυτό, το (προσωπική αντωνυμία)
τρανύνω	μεγαλώνω, αναθρέφω	τρανόω-ῶ
χάμαι	χάνομαι, μτφ. πεθαίνω