Τ’ έναν η εγάπ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Δημήτρης Ξενιτόπουλος, Πέλα Νικολαΐδη

Το κορίτσ’ ’κι θέλ’ ν’ αντρίζ’
και τα κάλλια τ’ς να χαρίζ’
Αν την ψ̌ην ατ’ς ’κι ρωτά
τίναν θα καλωσορίζ’,
τίναν θα πεγνεύκεται
κι αρχινά και φτιλακίζ’

Το κορίτσ’ ’κι θέλ’ φοτάν
για να φάζ’ τον περισ̌άν’
Θέλ’ τη σεβντάς την καϊτέν
για να τραγωδεί απάν’
Σην εγκαλιάν ατ’ς να εμπαίν’,
να ευτάει ατον γουρπάν’

Το κορίτσ’ ’κι θέλ’ πολλά
εύκαιρα και παλαλά
Θέλ’ μετ’ έναν την εγάπ’
πάντα να χαμογελά,
να φωτάζ’, να τσ̌αρτιλίζ’
κι άλλο μη καρδοπονά

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αντρίζ’	παντρεύει, παντρεύεται
απάν’	πάνω
ατ’ς	αυτής, της
γουρπάν’	θυσία	kurban/ḳurbān
εγάπ’	αγάπη
εμπαίν’	μπαίνει
εύκαιρα	άδεια, χωρίς περιεχόμενο/νόημα, ανούσια, μτφ. ανοησίες, (ουσ. τα) τα μαλακά μέρη της κοιλίας, βουβώνας
ευτάει	κάνει, φτιάχνει	εὐθειάζω
καϊτέν	μελωδία, μουσική σύνθεση, μουσικός σκοπός	kayde
κάλλια	κάλλη
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
παλαλά	τρελά, τρέλες
πεγνεύκεται	αρέσκεται, βρίσκει της αρεσκείας του	beğenmek
περισ̌άν’	εξαθλιωμένo, κακομοίρη, δυστυχή	perişan/perīşān
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
σεβντάς	αγάπης, έρωτα	sevda/sevdā
τίναν	ποιον/α
τραγωδεί	τραγουδάει
τσ̌αρτιλίζ’	λάμπει, λαμποκοπάει
φάζ’	ταΐζω/ει
φοτάν	μέρος γυναικείας ενδυμασίας που έμπαινε πάνω από το λαχόρι, το ζωνάρι το οποίο έδεναν οι γυναίκες τριγωνικά στη μέση τους πάνω από τη ζιπούνα, γεν. ποδιά	futa
φτιλακίζ’	σπαρταρά, πάλλεται γρήγορα
φωτάζ’	φωτίζει, λάμπει
ψ̌ην	ψυχή