Ομούτι͜α χαμένα

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Ανθούλα Νικολαΐδη, Γεύση Νικολαΐδη, Δημήτρης Ξενιτόπουλος, Μπάμπης Κεμανετζίδης, Πέλα Νικολαΐδη

Σ’ όνερο μ’ ελέπω
σ’ έναν καπάν’ στέκω
και τα χ̌έρι͜α μ’ εγαγγρώθανε,
Κλαίνε τα μωρόπα,
άνθι͜α, τσ̌ιτσ̌ακόπα,
άνοιξην όλια μαραίν’ντανε

Θεέ μ’, γιατί να ζούμε
αφού ’κ’ επορούμε
εις τον άλλον να καλοκαρδίζ’;
Έπαρ’ μετ’ εσέναν
ομούτι͜α χαμένα,
το ψ̌όπο μ’ άλλο ’κι ταγιανίζ’

Σ’ όνερο μ’ ελέπω
σ’ έναν βάρκαν στέκω
και η θάλασσα έρ’ται μαυρύν’
Κλαίνε τα παιδία,
νέικα, γεραλία
και το τέρτι μ’ έρ’ται και τρανύν’

Θεέ μ’, γιατί να ζούμε
αφού ’κ’ επορούμε
εις τον άλλον να καλοκαρδίζ’;
Έπαρ’ μετ’ εσέναν
ομούτι͜α χαμένα,
το ψ̌όπο μ’ άλλο ’κι ταγιανίζ’

Σ’ όνερο μ’ ελέπω
ση βρούλαν ντο στέκω
και ολόερα τιδέν ’κι ανθίζ’,
Κλαίνε οι μανάδες,
άχαρες χ̌εράδες,
ο πόνον την καρδι͜ά μ’ φυλακίζ’

Θεέ μ’, γιατί να ζούμε
αφού ’κ’ επορούμε
εις τον άλλον να καλοκαρδίζ’;
Έπαρ’ μετ’ εσέναν
ομούτι͜α χαμένα,
το ψ̌όπο μ’ άλλο ’κι ταγιανίζ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άνθι͜α	άνθη
βρούλαν	φλόγα	brûler
ελέπω	βλέπω
έπαρ’	(προστ.) πάρε
επορούμε	μπορούμε
έρ’ται	έρχεται
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καλοκαρδίζ’	φέρομαι/εται καλόκαρδα
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
μαραίν’ντανε	μαραίνονται
μαυρύν’	μαυρίζει
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
μωρόπα	μωράκια, παιδάκια
νέικα	νεαρά, νεανικά
όλια	όλα
ολόερα	ολόγυρα
ομούτι͜α	ελπίδες	umut
όνερο	όνειρο
παιδία	παιδιά
ταγιανίζ’	αντέχω/ει, βαστάω/ει, υπομένω/εις	dayanmak
τέρτι	καημός, βάσανο, στενοχώρια	dert
τιδέν	τίποτα
τρανύν’	μεγαλώνω/ει, αναθρέφω/ει	τρανόω-ῶ
τσ̌ιτσ̌ακόπα	λουλουδάκια	çiçek
χ̌εράδες	χήρες
ψ̌όπο	ψυχούλα