Προβολή Τραγουδιού
Σον όρκο σ’ πώς επίστεψα; |

Στιχουργοί: Βασίλης Μωυσιάδης
Συνθέτες: Μπάμπης Κεμανετζίδης
Καλλιτέχνες: Μπάμπης Κεμανετζίδης, Πέλα Νικολαΐδη
Σον όρκο σ’ πώς επίστεψα και σον Θεόν το τάμα σ’; Έφυες και εφέκες με τον πόνον και το κλάμαν Κάποτε τα ποτάμι͜α πα ξεραίν’νταν και τελείνταν Τ’ εμά τα δάκρυ͜α πόσα είν’ ’ς σον πόνον να κανείνταν; Έφαγα τα νεότητα μ’ πουλόπο μ’, ν’ αναμένω Έρθεν κι εγέντον η ηχρά μ’ φύλλον κιτρινισμένον Έναν χαπέρ’ σ’ ’κ’ έχω, ψ̌η μ’, κουράγιον για να δί’ με και τίναν έχω αδά ση γην σον κόσμον να κρατεί με; Με έναν φωτογραφία ζω κι ατό έχω παρέαν κι ας σα μαύρα τα δακρόπα μ’ έχασεν την θωρέαν
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αδά | εδώ | ||
δακρόπα | (υποκορ.) δάκρυα | ||
δί’ | δίνει | ||
εγέντον | έγινε | ||
είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
εμά | δικά μου | ||
έρθεν | ήρθε | ||
εφέκες | άφησες | ||
έφυες | έφυγες | ||
έχασεν | έχασε, έδιωξε, πέταξε κτ | ||
ηχρά | χροιά, το χρώμα του δέρματος | ||
θωρέαν | θωριά, όψη | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κανείνταν | φτάνουν, είναι αρκετά | ||
κρατεί | κρατάει, βαστάει, στέκει, αντέχει | ||
νεότητα | νιότη, νιάτα | ||
ξεραίν’νταν | ξεραίνονται | ||
πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
πουλόπο | πουλάκι | ||
’ς | (ας) από | ||
τελείνταν | (αμτβ.) τελειώνουν, εξαντλούνται, μτφ. πεθαίνουν | ||
τίναν | ποιον/α | ||
χαπέρ’ | είδηση, νέο | haber/ḫaber | |
ψ̌η | ψυχή |