Εσύ έσ’νε αδελφόπο μου

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Χαράλαμπος Παρχαρίδης, Χρήστος Παρχαρίδης

Εσύ έσ’νε αδελφόπο μου
κομμάτ’ ας σην καρδία μ’
Όνταν έκ’σα τον θάνατο σ’
κωφά ας έσαν τ’ ωτία μ’

Σον Άδην, πουλί μ’, π’ επήες
αράεψον την μάναν
Πολλά χρόνι͜α -ν- εδέβανε
άλλο ’κ’ έστειλεν γράμμαν

Εκεί θα ευρήκ’ς όλιον το σόι
τον Παρχάρ’/Γραντζά τον πατέραν
Χωρίς να δίγ’νε μας χαπέρ’
εκείντς πα έρθαν επέραν

Πουλί μ’, όνταν θυμούμαι σε
στάζ’ η καρδία μ’ αίμαν
Πολλά ’κι πάει θα έρχουμαι
εγώ πα μετ’ εσέναν
Πολλά ’κι πάει θα έρχουμαι
ανάμ’νον με κι εμέναν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αδελφόπο	αδελφάκι
ανάμ’νον	περίμενε
αράεψον	(προστ.) ψάξε, αναζήτησε, γύρεψε	aramak
δίγ’νε	δίνουν
εδέβανε	(για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν (για χρόνο) πέρασαν	διαβαίνω
εκείντς	εκείνους
έκ’σα	άκουσα
επέραν	πήραν
επήες	πήγες
έρθαν	ήρθαν
έρχουμαι	έρχομαι
έσαν	ήταν
έσ’νε	ήσουν
ευρήκ’ς	βρίσκεις
θυμούμαι	θυμάμαι
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κωφά	κουφά
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
όλιον	όλο, ολόκληρο
όνταν	όταν
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
παρχάρ’	ορεινός τόπος θερινής βοσκής
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
χαπέρ’	είδηση, νέο	haber/ḫaber
ωτία	αυτιά