Σον άγνωστον αντάρτεν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Άγγελος Βασιλειάδης, Χρήστος Παπαδόπουλος

Αντάρτη μ’, ανεγνώριμε μ’
αιώνιον ο ύπνο σ’
Με δά̤κρα̤ και αμάραντα
πλεκ’μένον έν’ ο ύμνο σ’

Εθέλεσες ισότηταν,
να φέρτς ελευθερίαν
Και επλερώθες, παλληκάρ’
με σφαίραν σην καρδίαν

Άταφος και αμόναστος
πού κέσ’ επεκοιμέθες;
Ήλε μ’, πού εβασίλεψες;
καμίαν πώς ’κ’ ευρέθες;

Μ’ ατίμετον ηρωισμόν
ας ση ζωήν εδέβες
Αντάρτη μ’, ανεγνώριμε μ’
δικαίωσην ’κ’ επέρες

Αλήγορον πουλίν η ψ̌η σ’
σα επουράνια επήεν
Και -ν- είνας μανίτσαν για τ’ εσέν
σα μαύρα ετυλίεν

Κουτούλα και μαυράχαρος
π’ επέρεν το χαπάρι σ’
Κλαίει, μαλλοχτουπίεται
για τον χαμό σ’ σο γιάνι σ’

Πού καικά τα στουδόπα σου;
απάν’ σ’ αετού φωλέαν
Κείντανε και σκουντουλίζ’νε
θύμπιρον, παρουτέαν

Άτσ̌απα, ποίος ’κ’ έκλαψεν
τη Κωσταντά τον Στύλον;
Αντάμα και τον φίλον ατ’,
τον Κιόλιαλην τον Χρήστον

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αλήγορον	γρήγορο
αμάραντα	(επιστ. Helichrysum stoechas) τα αγριολούλουδα ελίχρυσος ο πολύτιμος
ανεγνώριμε	μη γνώριμε, άγνωστε
αντάμα	μαζί
απάν’	πάνω
ατίμετον	ανεκτίμητο
άτσ̌απα	άραγε, αναρωτιέμαι	acaba/ʿacebā
γιάνι	πλάι, πλευρό	yan
δά̤κρα̤	δάκρυα
εδέβες	πέρασες, έφυγες, διάβηκες	διαβαίνω
εθέλεσες	θέλησες
είνας	ένας/μία
έν’	είναι
επεκοιμέθες	αποκοιμήθηκες
επέρεν	πήρε
επέρες	πήρες
επήεν	πήγε
επλερώθες	πληρώθηκες, ανταμείφθηκες
ετυλίεν	τυλίχθηκε
ευρέθες	βρέθηκες
θύμπιρον	θυμάρι	θύμβρη<θύμβρα
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καικά	προς τα κάτω, εκεί ακριβώς, κοντά
καμίαν	ποτέ
κείντανε	κείτονται, ξαπλώνουν
κέσ’	εκεί μέσα, προς τα εκεί	κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε
κουτούλα	αυτή που τραβάει τα μαλλιά της, προσφώνηση χήρας γυναίκας
μαλλοχτουπίεται	μαδάει τα μαλλιά του/της
παρουτέαν	μπαρουτιά	barut/bārūd
πλεκ’μένον	πλεγμένος/ο
ποίος	(ερωτημ.) ποιός, (αναφ.αντων.) όποιος
σκουντουλίζ’νε	ευωδιάζουν, μοσχοβολούν
στουδόπα	(υποκορ.) οστά, κοκκαλάκια	ὀστοῦν~οστούδιον
φέρτς	φέρεις, φέρνεις
φωλέαν	φωλιά
ψ̌η	ψυχή