Έναν πουλίν, καλόν πουλίν

Προβολή Τραγουδιού

Ανθεί και φέρει κι άλλο | Τραγούδια του Πόντου

Καλλιτέχνες: Αφήγηση/Απαγγελία/Ψαλμός, Κώστας Αλεξανδρίδης, Πέτρος Γαϊτάνος

Έναν πουλίν, καλόν πουλίν
εβγαίν’ από την Πόλην
Ουδέ σ’ αμπέλια εκόνεψεν
ουδέ σε περιβόλια
Επήεν και -ν- εκόνεψεν
σ’ Αγια-Σοφιάς την πόρταν

Έδειξεν τ’ έναν το φτερόν
σο αίμαν βουτεμένον
και σ’ άλλο το φτερόν αθε
χαρτίν βαστά γραμμένον
Ατό, κανείς ’κι αναγνώθ’,
κανείς ’κ’ εξέρ’ ντο λέει,
μηδέ κι ο Πατριάρχης μου
με όλους τους παπάδες
Κι έναν παιδίν, καλόν παιδίν
πάει και αναγνώθει
Σίτι͜α αναγνώθει, σίτι͜α κλαίει
σίτι͜α κρούει την καρδίαν
«Ν’ αηλί εμάς και βάι εμάς!
’Πάρθεν η Ρωμανία!»

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
αθε	του/της
βουτεμένον	βουτηγμένο
εβγαίν’	βγαίνει
εκόνεψεν	εγκαταστάθηκε, φώλιασε, προσγειώθηκε	konmak
εξέρ’	ξέρω/ει, γνωρίζω/ει
επήεν	πήγε
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κρούει	χτυπάει	κρούω
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
’πάρθεν	(επάρθεν) πάρθηκε, αλώθηκε
σίτι͜α	καθώς, ενώ	σόταν<εις όταν

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CF%89%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1