Τα άταιρα τα πουλόπα

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσιτιρίδης, Μπάμπης Κεμανετζίδης

Ο ουρανόν λίβι͜α είχ̌εν
αστράφτει και βροντάει [γιαρ]
Εγώ τ’ αρνί μ’ ενούνιζα,
πού έν’ και ντο ευτάει [γιαρ]

Τα άταιρα τα πουλόπα
πολλά καιρόν ’κι πάνε [γιαρ]
Οι χωρισμέν’ ας σον καημόν
αλήγορα αποθάν’νε [γιαρ]

Σα στράτας ερρούξα, πουλί μ’
και τα δα̤κρόπα μ’ ’κχ̌ύγουν [γιαρ]
Συντάραγα με την βρεχ̌ήν
σα χώματα κυλίγουν [γιαρ]

Τα άταιρα τα πουλόπα
πολλά καιρόν ’κι πάνε [γιαρ]
Οι χωρισμέν’ ας σον καημόν
αλήγορα αποθάν’νε [γιαρ]

Αρνόπο μ’, πού ευρίεσαι;
Γιάμ’ οξ̌ουκέσ’ κοιμάσαι; [γιαρ]
Έναν ας σα καλά μ’ θυμέθ’,
σ’ οσπίτι σ’ κλώστ’, μη χάσαι [γιαρ]

Τα άταιρα τα πουλόπα
πολλά καιρόν ’κι πάνε [γιαρ]
Οι χωρισμέν’ ας σον καημόν
αλήγορα αποθάν’νε [γιαρ]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αλήγορα	γρήγορα
αποθάν’νε	πεθαίνουν
αρνόπο	αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
βρεχ̌ήν	βροχή
γιάμ’	μήπως, ή μη	ya/yā + μη
γιαρ	αγαπητός/ή/ό, αγάπη	yâr
δα̤κρόπα	(υποκορ.) δάκρυα
έν’	είναι
ενούνιζα	σκεφτόμουν
ερρούξα	έπεσα
ευρίεσαι	βρίσκεσαι
ευτάει	κάνει, φτιάχνει	εὐθειάζω
θυμέθ’	(προστ.) θυμήσου
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κλώστ’	(προστ.) γύρνα/γύρισε, επέστρεψε
κυλίγουν	κυλάνε
’κχ̌ύγουν	εκχύνοτναι, χύνονται, εκρέουν	εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω
λίβι͜α	σύννεφα	λίβος<λείβω
οξ̌ουκέσ’	έξω εκεί πέρα
οσπίτι	σπίτι	hospitium<hospes
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
πουλόπα	πουλάκια
στράτας	(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
συντάραγα	ανάμεικτα
χάσαι	χάνεσαι