Καρδία μ’, αγιάτρευτον

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσιτιρίδης, Μπάμπης Κεμανετζίδης

Όλα τα πέτρας, ε! αρνί μ’,
εξέρω ’κι σκοτών’νε
Τ’ εσά τα λόγια όλα, ψ̌η μ’,
γιατί να φαρμακών’νε;

Ντό να ευτάγω, ε! Θεέ μ’,
αούτο την καρδία μ’;
Θα παίρω ξεριζών’ ατο
και σύρ’ α’ σα θερία

Ντο είχα την εγάπ’ εγώ
κρυμμένον σην καρδίαν
Εχπάραξες α’ κι έφυεν
άμον πουλίν σ’ ορμία

Ντό να ευτάγω, ε! Θεέ μ’,
αούτο την καρδία μ’;
Θα παίρω ξεριζών’ ατο
και σύρ’ α’ σα θερία

Καρδία μ’, αγιαράευτον,
αμπάρ’ ευκαιρωμένον
Καλλίον άλλο να μη ζεις
τερτλίν και ματωμένον

Ντό να ευτάγω, ε! Θεέ μ’,
αούτο την καρδία μ’;
Θα παίρω ξεριζών’ ατο
και σύρ’ α’ σα θερία

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
α’	(ατό) αυτό, το
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
αούτο	αυτό/ή
εγάπ’	αγάπη
εσά	δικά σου/σας
ευκαιρωμένον	αδειασμένο
ευτάγω	κάνω, φτιάχνω	εὐθειάζω
έφυεν	έφυγε
θερία	θεριά, θηρία
καλλίον	(επίθ.) καλύτερο, (επίρ.) καλύτερα
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
ορμία	ρυάκια, ρεματιές
παίρω	παίρνω
πέτρας	πέτρες
σκοτών’νε	σκοτώνουν
σύρ’	σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει
τερτλίν	καημένο, βασανισμένο, στενοχωρημένο	dertli
φαρμακών’νε	φαρμακώνουν
ψ̌η	ψυχή