Ν’ αηλί εμέν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσιτιρίδης, Μπάμπης Κεμανετζίδης

Απέσ’ σ’ ομμάτι͜α σ’, ε! αρνί μ’,
άλλον εγώ ελέπω
Πως ετελέθεν η εγάπ’ σ’,
ας πάω και ντό στέκω;

Όλα τ’ εμά τ’ οράματα
έμπρι͜α μ’ και προδομένα
Φαίν’ντανε ας σα χ̌ειλόπα σ’
ντο είναι φιλημένα

Με τίναν έσ’νε τη βραδήν
κι ενέσπαλες εμέναν
Τα μαλλόπα σ’ άμον φροκάλ’
όλα ταουτεμένα

Ποίον το αίτιον, αρνί μ’,
κι αλήγορα ’τελέθεν
Ολίγον έτον η εγάπ’ σ’,
φαίνεται ’κ’ εκανέθεν

Ν’ αηλί εμέν ντο έπαθα,
ν’ αηλί και βάι - βάι
Έχασα το κορτσόπο μου,
πάει η εγάπη μ’, πάει!

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
αλήγορα	γρήγορα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
απέσ’	μέσα
ας σα	απ’ τα	ασό σα (από τα)
βραδήν	βράδυ
εγάπ’	αγάπη
εγάπη	αγάπη
εκανέθεν	έφτασε, ήταν αρκετό
ελέπω	βλέπω
εμά	δικά μου
έμπρι͜α	μπροστά	ἐμπρός
ενέσπαλες	ξέχασες
έσ’νε	ήσουν
ετελέθεν	(αμτβ.) τελείωσε, εξαντλήθηκε, μτφ. πέθανε
έτον	ήταν
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κορτσόπο	κοριτσάκι
μαλλόπα	μαλλάκια
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
ολίγον	λίγο
ομμάτι͜α	μάτια
ταουτεμένα	σκορπισμένα, διασκορπισμένα	dağıtma
’τελέθεν	(ετελέθεν) τελείωσε, εξαντλήθηκε
τίναν	ποιον/α
φαίν’ντανε	φαίνονται
φροκάλ’	σκούπα	φιλόκαλον
χ̌ειλόπα	χειλάκια