Προβολή Τραγουδιού
Από πατρίδαν ορφανός |
Στιχουργοί: Βασίλης Μωυσιάδης
Συνθέτες: Μπάμπης Κεμανετζίδης
Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσιτιρίδης, Μπάμπης Κεμανετζίδης
Άλλο ’κι θα ελέπω σας, ραχ̌ία και παρχάρι͜α Πουλόπα, ’κι θ’ ακούγω σας ρυμόπα και ποτάμι͜α Πώς θ’ απομέντς αφέντευτον πίσκον κι αραχνιασμένον; Φιλόξενον τ’ οσπίτ’ τ’ εμόν με ιδρώτα χτισμένον Πατέρα, το στερνόν κερί σ’ αφτύν’ α’ με τα δάκρυ͜α και σο τσ̌ετίν’κον τη χαμού εμπαίνω εγώ τη στράταν Από πατρίδαν ορφανός σ’ αούτ’ τον κόσμον ξένος Ο πρόσφυγας ας σην ζωήν έν’ πάντα ανασπαλμένος Δύο πατρίδας έχω εγώ, σα στράτας πώς ευρέθα! Εκεί πώς επερίσσεψα κι αδά πώς ’κ’ εκανέθα;
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
α’ | (ατό) αυτό, το | ||
αδά | εδώ | ||
αούτ’ | αυτός/ή/ό/ά | ||
απομέντς | απομένεις | ||
αφέντευτον | αυτό που δεν έχει αφέντη, αδέσποτο | ||
αφτύν’ | ανάβω/ει | ||
εκανέθα | ήμουν αρκετός | ||
ελέπω | βλέπω | ||
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
εμπαίνω | μπαίνω | ||
έν’ | είναι | ||
ευρέθα | βρέθηκα | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
οσπίτ’ | σπίτι | hospitium<hospes | |
παρχάρι͜α | ορεινοί τόποι θερινής βοσκής | ||
πίσκον | βρώμικο | pis | |
πουλόπα | πουλάκια | ||
ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
ρυμόπα | ρυάκια | ||
στράτας | (ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους | ||
τσ̌ετίν’κον | σκληρό, δύσκολο | çetin |