Από Θεού να εξέρ’να

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Κώστας Θεοδοσιάδης, Κώστας Σιώπης

Από Θεού να εξέρ’να,
κουτάβ’ και τσούνας γένναν,
ντο έν’ η καρδία σ’ σίδερον
και παί͜εις μετ’ εμέναν

Εγώ εσέν εγάπανα
κι εσύ εμέν ’κ’ εθέλ’νες
Εγώ εποίν’να παλαλά
κι εσύ σεΐρ’ ετέρ’νες

Και τον Θεόν παρακαλώ
όντες αναστενάζω
Ας σην καρδία μ’ το κακόν
να εβγάλ’ και ησυχάζω

Ως πότε «αχ», ως πότε «βαχ»;
Ως πότε τυραννίας;
Άμον ντο έκαψες εμέν,
να καίγεται η καρδία σ’!

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
εβγάλ’	βγάλει
εγάπανα	αγαπούσα
εθέλ’νες	ήθελες
έν’	είναι
εξέρ’να	ήξερα, γνώριζα
εποίν’να	έκανα, έφτιαχνα	ποιέω-ῶ
ετέρ’νες	κοιτούσες
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
όντες	όταν
παί͜εις	παίζεις
παλαλά	τρελά, τρέλες
σεΐρ’	θέαμα πρόσφορο για διασκέδαση (τερώ σεΐρ: κοιτώ κάτι παραμένοντας αμέτοχος)	seyir/seyr
τσούνας	σκύλας