Προβολή Τραγουδιού
Τ’ άλογο μ’ ετονάτεψα |
ΚιμιγιάνΣτιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Αναστάσιος Παρχαρίδης, Γιάννης Τσανασίδης
Τ’ άλογο μ’ ετονάτεψα κουμπία με ναϊνάδες, Ν’ ελέπ’νε και στολίουνταν τη χώρας οι νυφάδες Τ’ εμόν του καρίπ’ τ’ άλογο ας έν’ τονατεμένον Για τ’ εμέναν η ξενιτειά να έν’ αφορισμένον Ανάθεμα σε, άλογον, το δουκάλ’ σ’ ’κι πιάνω! Εέμ’νε απ’ οπίσ’ ’ς σ’ εσέν και την εγάπ’ θα χάνω Επούλτσα τ’ άσπρον τ’ άλογο μ’, η χώρα θα γελά με! Ήντζαν έχ̌’ έμορφον κορίτσ’ ατέ η πεθερά μ’ έν’!
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ατέ | αυτή | ||
| αφορισμένον | αφορισμένο, αναθεματισμένο | ||
| δουκάλ’ | καπίστρι ζώου | ||
| εγάπ’ | αγάπη | ||
| εέμ’νε | έγινα | ||
| ελέπ’νε | βλέπουνε | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έμορφον | όμορφο | ||
| έν’ | είναι | ||
| επούλτσα | πούλησα | ||
| ετονάτεψα | διακόσμησα, στόλισα, (για τραπέζι) έστρωσα μεγαλοπρεπώς (προστ.), καλλώπισα | donatmak | |
| έχ̌’ | έχει | ||
| ήντζαν | οποιοσδήποτε, όποιος / οποιονδήποτε, όποιον | ||
| καρίπ’ | μοναχικό, ορφανό, εξαθλιωμένο | garip/ġarīb | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ναϊνάδες | καθρέπτες | ayna/āyīne | |
| νυφάδες | νύφες | ||
| οπίσ’ | πίσω | ||
| ’ς | (ας) από | ||
| στολίουνταν | στολίζονται | ||
| τονατεμένον | διακοσμημένο, στολισμένο, (για τραπέζι) στρωμένο μεγαλοπρεπώς, καλλωπισμένο | donatma | |
| χώρα | οι ξένοι γενικά, οι μη οικείοι, η ξενιτειά | ||
| χώρας | ξένος/η/ο/οι γενικά, οι/το/τα μη οικείο/α, ξενιτειάς |
