Προβολή Τραγουδιού
Τα μαλλόπα σ’ πεντάπλεχτα |
ΚιμιγιάνΣτιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσανασίδης, Στέργιος Ζημπιλιάδης
Ο ήλιον παίρ’ σον πρόσωπο σ’ [ν’ αηλί εμέν!] κι ο φέγγον σην καρδία σ’, [έλα -ν-, έλα/πάτ’ και δέβα] Φυσά αέραν και χαλάν’ [ν’ αηλί εμέν!] τ’ έμορφα τα μαλλία σ’ [έλα -ν-, έλα/πάτ’ και δέβα] Τα μαλλόπα σ’ πεντάπλεχτα, [ν’ αηλί εμέν!] κοπανίζ’νε τ’ ωμία σ’ [έλα -ν-, έλα/πάτ’ και δέβα] Να έμ’νε μικρόν σκουλαρίκ’ [ν’ αηλί εμέν!] κι αρ’ εμπαίνα σ’ ωτία σ’ [έλα -ν-, έλα/πάτ’ και δέβα] Γουρπάν’ σ’ εσέν’ να ’ίνουμαι, [ν’ αηλί εμέν!] μελαχρινή κοπέλα! [έλα -ν-, έλα/πάτ’ και δέβα] Σ’ ωτί σ’ να έμ’νε σκουλαρίκ’, [ν’ αηλί εμέν!] σα μαλλόπα σ’ κορδέλα [έλα -ν-, έλα/πάτ’ και δέβα]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| γουρπάν’ | θυσία | kurban/ḳurbān | |
| δέβα | (προστ.) πήγαινε | ||
| έμ’νε | ήμουν | ||
| έμορφα | όμορφα | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| κοπανίζ’νε | κοπανάνε, χτυπούν πάνω σε | ||
| μαλλόπα | μαλλάκια | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| πάτ’ | (προστ.) πάτησε, πάτα | ||
| φέγγον | φεγγάρι | ||
| χαλάν’ | χαλάω/ει, καταστρέφω/ει | ||
| ωμία | ώμοι | ||
| ωτί | αυτί | ||
| ωτία | αυτιά |
