Αρνί μ’, την πόδαν

Προβολή Τραγουδιού

Ψυχής κατάθεση | Τραπεζούντα παντέμορφον

Καλλιτέχνες: Χαράλαμπος Παρχαρίδης, Χρήστος Παρχαρίδης

Αρνί μ’, την πόδαν ντο πατείς
εγώ να έμ’ το χώμαν
Να έκουγα την καλατσ̌ή σ’
ας σο γλυκύν το στόμα σ’

Όνταν αγγεύ’νε τ’ όνεμα σ’,
αρνί μ’, σ’ εμέν καικά -ι
Συντρομάζ’νε τα γόνατα μ’,
πάω να ρούζω κα’ -ι

Η καρδία μ’ ζαΐφκον έν’,
τ’ εσόν εγάπ’ νικά ’το
Φαρμάκωσον με από μακρά
κανείς πα μ’ εγροικά ’το

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αγγεύ’νε	προσεγγίζουν, αναφέρουν
γλυκύν	γλυκιά/ό
εγάπ’	αγάπη
εγροικά	καταλαβαίνει
έκουγα	άκουγα
έμ’	ήμουν
έν’	είναι
εσόν	δικός/ή/ό σου
ζαΐφκον	ισχνό, αδύνατο, ελλιπές	zayıf/żaʿīf
κα’	κάτω
καικά	προς τα κάτω, εκεί ακριβώς, κοντά
καλατσ̌ή	ομιλία, συνομιλία, συζήτηση	keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας)
μακρά	(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
όνεμα	όνομα
όνταν	όταν
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
πατείς	πατάς
πόδαν	ίχνος, πατημασιά, βήμα
ρούζω	πέφτω, ρίπτω
συντρομάζ’νε	τρέμουνε ολόκληροι/ες/α
’το	αυτό, το (προσωπική αντωνυμία)
φαρμάκωσον	(προστ.) φαρμάκωσε