Προβολή Τραγουδιού
Τα χρόνια έρθαν κι εδέβανε |
Στιχουργοί: Βασίλης Ροδόπουλος
Συνθέτες: Χρήστος Παπαδόπουλος
Καλλιτέχνες: Γιωργούλης Κουγιουμτζίδης, Χρήστος Παπαδόπουλος
Τα χρόνια έρθαν κι εδέβανε και τιδέν πώς ’κ’ ελλάεν; Έναν κεσ̌έν επίασαν εκείνον πα πολλά έν’ Πουγαλεμένος πορπατώ να κείμαι ’κ’ έχω στρώμαν Κι ολόερα μ’ σκοτούντανε για έναν μέτρον χώμαν Με τα μαχ̌αίρα̤ εθα̤ρρούν τον κόσμον θα ισάζ’νε Αν επορούν τον ουρανόν ατόν πα θα μοιράζ’νε Έφαγαν όσον έφαγαν, θέλ’νε να τρώγ’νε κι άλλα Κι έναν παιδόπον ψαλαφά τη μάναν αθε γάλαν
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αθε | του/της | ||
εδέβανε | (για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν (για χρόνο) πέρασαν | διαβαίνω | |
ελλάεν | άλλαξε | ||
έν’ | είναι | ||
επορούν | μπορούν | ||
έρθαν | ήρθαν | ||
θέλ’νε | θέλουν | ||
ισάζ’νε | ισιώνουν | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κείμαι | κείτομαι, ξαπλώνω | ||
κεσ̌έν | γωνία | köşe/gūşe | |
ολόερα | ολόγυρα | ||
πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
παιδόπον | παιδάκι | ||
πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
πορπατώ | περπατάω | ||
πουγαλεμένος | σκασμένος, βαριεστημένος, στενοχωρημένος | bunalma | |
σκοτούντανε | σκοτώνονται | ||
τιδέν | τίποτα | ||
τρώγ’νε | τρώνε | ||
ψαλαφά | ζητάει, αιτείται |