Τ’ υστερνόν το πουσ̌μάνεμαν

Την έμορφον με το τερώ
πασ̌κείμ’ ντο κάτ’ κερδίζω; [γιαρ]
Ελέπ’ ατεν, ζελεύ’ ατεν,
το ψ̌όπο μ’ κολατίζω [γιαρ]

Τ’ υστερνόν το πουσ̌μάνεμαν,
πουλί μ’, ’κ’ ευτάει χαΐρ’
Απέσ’ σ’ άψιμον καίεσαι
κι εγώ τερώ σεΐρ’

Ολήμαυρα τ’ ομμάτι͜α ’θε,
ολήμαυρα σαχάτι͜α [γιαρ]
Ατά που βουρουλεύκεται,
πώς να κείται ραχάτι͜α; [γιαρ]

Τ’ υστερνόν το πουσ̌μάνεμαν,
πουλί μ’, ’κ’ ευτάει χαΐρ’
Απέσ’ σ’ άψιμον καίεσαι
κι εγώ τερώ σεΐρ’

Ν’ αηλί εκείνον π’ έφαεν
τσ’ εγάπ’ς τη λιθαρέαν [γιαρ]
Εκάεν το καρδόπον ατ’,
εγέντονε μανέαν [γιαρ]

Τ’ υστερνόν το πουσ̌μάνεμαν,
πουλί μ’, ’κ’ ευτάει χαΐρ’
Απέσ’ σ’ άψιμον καίεσαι
κι εγώ τερώ σεΐρ’