Ώρας-ώρας παρακαλώ

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Ανέστης Μωυσής, Γιώργος Ατματσίδης

Όλ’ αγαπούν την άνοιξην
με τα πράσινα φύλλα
Εγώ αγαπώ το μοθοπώρ’
να φέρω τ’ αρνί μ’ μήλα

Μίαν σο «όχι» έ͜εις ’μέναν
και μίαν «ας τερούμε»
Ους να λες με εσύ το «ναι»,
αρνόπο μ’, θα γερούμε

Πίνω ρακίν, πίνω κρασίν
τεάμ’ να ανασπάλλω
Έρχεσαι, εμπαίντς απέσ’ σο νου μ’
εσέν πώς να εβγάλλω

Ώρας - ώρας παρακαλώ
να παίρ’ ’μέναν ο Χάρον
Εγώ να αγαπώ ατεν
κι ατέ να θέλ’ τον άλλον!

Με το γελώ όλ’ εθαρρούν
χ̌αίρεται το καρδόπο μ’
Κανείς ’κι ’ξέρ’ αποπέσ’ ι-μ’
πώς καίεται το ψ̌όπο μ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ανασπάλλω	ξεχνώ
απέσ’	μέσα
αποπέσ’	από μέσα
αρνόπο	αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
ατέ	αυτή
ατεν	αυτήν
γερούμε	γερνάμε
έ͜εις	έχεις
εβγάλλω	βγάζω
εθαρρούν	θαρρούν, νομίζουν, υποθέτουν
εμπαίντς	μπαίνεις
καίεται	καίγεται
καρδόπο	καρδούλα
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
μίαν	μια φορά
μοθοπώρ’	φθινόπωρο
όλ’	όλοι/α
ους	ως, μέχρι
παίρ’	παίρνω/ει
ρακίν	αλκοολούχο ποτό που παράγεται από τη ζύμωση φρούτων ή στεμφύλων φρούτων	rakı/ˁaraḳī
τεάμ’	δήθεν, τάχα μη	deyü (οθωμ. περιόδου)
τερούμε	κοιτάμε
ψ̌όπο	ψυχούλα
ώρας	ώρες