Προβολή Τραγουδιού
Έτον έναν νυχτοπούλ’ |
Έτον έναν νυχτοπούλ’Στιχουργοί: Νάκος Ευσταθιάδης
Συνθέτες: Γιάννης Τσανάκαλης
Καλλιτέχνες: Αφήγηση/Απαγγελία/Ψαλμός, Γιώργος Ιωαννίδης, Λάζος Ιωαννίδης, Μπάμπης Κεμανετζίδης, Νάκος Ευσταθιάδης
Θα έρχουν χρόνα̤ και καιροί και ο καθαείς θ’ αναστορεί έτον ένας τραγωδι͜άνος έτονε ένα αηδόν’ Έφυεν, άλλο ’κ’ εφάνθεν, σο ταξίδ’ το υστερνόν Τα πουλόπα ελωλώθαν ’κι πετούν, ’κι κελαηδούν ’κ’ είδανε τον τραγωδά̤νον λες ανθρώπ’ είν’ και πονούν Τα κατσία λιβωμένα πόνος, δά̤κρα̤ και καημοί κι ας σα χ̌είλα̤ που τρομάζ’νε καμονή και στεναγμοί Κι έναν μικρόν παιδόπον έναν λέει και έναν κλαίει ποντιοπούλ’, προσφυγοπούλ’ η γούλα σ’ κρεμαμένον «Άλλο ’κ’ έκ’σα το νυχτοπούλ’ είμαι φαρμακωμένον» ♫ Έτον ένα νυχτοπούλ’ έτονε ένας γιοσμάς μουστακλής κι αγάς Έλεεν «όθεν κι αν είσαι το καλόν θ’ ευτάς! Όσα χρόνια κι αν δι͜αβαίν’νε θα θυμούντανε τον Παυλίδη και τα γούλας θα γομούντανε Έτον ένα νυχτοπούλ’ έτονε έναν αηδόν’ ο σταυραετόν Ση φωλέαν ατ’ επέγ̆’νεν ατός πριν μερών’ Όσα χρόνια κι αν δι͜αβαίν’νε θα θυμούντανε τον Παυλίδη και τα γούλας θα γομούντανε Έτον ένα νυχτοπούλ’ έτον έναν παλληκάρ’ άμον λεοντάρ’ Ετραγώδ’νεν σα μεϊτάνι͜α κι όλ’ σ’ έναν ποδάρ’ Όσα χρόνια κι αν δι͜αβαίν’νε θα θυμούντανε τον Παυλίδη και τα γούλας θα γομούντανε
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αναστορεί | θυμάται, αναπολεί | ||
| ανθρώπ’ | άνθρωποι | ||
| ατός | αυτός | ||
| γιοσμάς | κομψός, λεβέντης νέος | yosma | |
| γομούντανε | γεμίζουν, κομπιάζουν | ||
| γούλα | λαιμός | gula | |
| γούλας | (ον. πληθ.) λαιμοί, (γεν. εν.) λαιμού | gula | |
| δά̤κρα̤ | δάκρυα | ||
| δι͜αβαίν’νε | (για τόπο) περνούν, διασχίζουν, (για χρόνο) περνούν (γενικότερα) περνούν, παύουν, τελειώνουν | διαβαίνω | |
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| έκ’σα | άκουσα | ||
| έλεεν | έλεγε | ||
| ελωλώθαν | σάστισαν, θόλωσε το μυαλό τους | ||
| επέγ̆’νεν | πήγαινε | ||
| έρχουν | έρχονται | ||
| έτον | ήταν | ||
| έτονε | ήταν | ||
| ετραγώδ’νεν | τραγουδούσε | ||
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| εφάνθεν | φάνηκε, εμφανίστηκε | ||
| έφυεν | έφυγε | ||
| θυμούντανε | θυμούνται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καθαείς | καθένας | ||
| καμονή | καημός | ||
| κατσία | πρόσωπο, μέτωπο | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κρεμαμένον | κρεμασμένο/η | ||
| λεοντάρ’ | λιοντάρι | ||
| μεϊτάνι͜α | πλατείες, αλάνες | meydan/meydān | |
| μερών’ | μερώνει, ξημερώνει | ||
| νυχτοπούλ’ | νυχτοπούλι, μτφ. αυτός που ξενυχτάει | ||
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| όλ’ | όλοι/α | ||
| όσα | όσες φορές | ||
| παιδόπον | παιδάκι | ||
| ποδάρ’ | πόδι | ||
| πουλόπα | πουλάκια | ||
| τραγωδά̤νον | τραγουδιστής | ||
| τραγωδι͜άνος | τραγουδιστής | ||
| τρομάζ’νε | τρέμουν | ||
| υστερνόν | κατοπινό, τελευταίο, στερνό | ||
| φωλέαν | φωλιά | ||
| χ̌είλα̤ | χείλια | ||
| χρόνα̤ | χρόνια |
