Έφυεν τ’ αρνόπο μ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Τριανταφυλλίδης

Θεέ μ’, ποίσον οσήμερον
νωρίς να εβγαίν’ ο ήλεν
Τ’ εμόν τ’ αρνόπον έφυεν,
’κ’ εξέρω που επήεν

Θα πάω ν’ αραεύ’ ατο,
τσ̌ιτσ̌άκια μέρ’ κέσ’ είναι
Ας σα τσ̌ιτσ̌άκια τ’ έμορφον,
Θεέ μ’, θα έν’ εκείνε

Όπου περάν κι όπου δι͜αβαίν’
σκουντουλίζ’ ευωδίας
Ελέπ’ς ατο και χ̌αίρεσαι
και λύεται η καρδία σ’

Θεέ μ’, ποίσον να ευρήκ’ ατο,
χωρίς ατό ’κ’ ευτάω
Κι αν απομένω μαναχός
’κ’ εξέρω πού θα πάω

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αραεύ’	ψάχνω/ει, αναζητώ/άει, γυρεύω/ει	aramak
αρνόπον	αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
δι͜αβαίν’	(για τόπο) περνάει/ώ, διασχίζει/ω, (για χρόνο) περνάει/ώ	διαβαίνω
εβγαίν’	βγαίνει
εκείνε	εκείνη
ελέπ’ς	βλέπεις
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έμορφον	όμορφο
έν’	είναι
επήεν	πήγε
ευρήκ’	βρίσκω/ει
ευτάω	κάνω, φτιάχνω	εὐθειάζω
ευωδίας	ευωδίες
έφυεν	έφυγε
ήλεν	ήλιος/ήλιο
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κέσ’	εκεί μέσα, προς τα εκεί	κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε
λύεται	λιώνει
μαναχός	μοναχός, μόνος
μέρ’	(μέρου, επιρρ.) πού, προς ορισμένο μέρος, όποιος
οσήμερον	σήμερα
ποίσον	(προστ.) κάνε, φτιάξε	ποιέω, ποιῶ
σκουντουλίζ’	ευωδιάζει, μοσχοβολάει
τσ̌ιτσ̌άκια	λουλούδια	çiçek