Οι δύ’ ατουν εντάμαν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Τριανταφυλλίδης

Τη πεινασμένου τ’ όρωμαν
και τ’ ορφανού το κλάμαν
Την καρδι͜ά μ’ ετογράεψαν
οι δύ’ ατουν εντάμαν

Μαύρον η μοίρα έτονε,
μαύρον καταραμένον
Ψωμίν να μη ετρώγανε
λίγον αναπαμένον

Τη πεινασμένου τ’ όρωμαν
φαΐα και ψωμία
Ευρήκ’ α̤τον το μέρωμαν
ξαν μ’ εύκαιρον κοιλίαν

Μαύρον το κλάμαν τ’ ορφανού
ντο αραεύ’ τη μάναν
Ατός παρακαλεί ατεν
να παίρ’ α̤τον εντάμαν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αναπαμένον	αναπαυμένο
αραεύ’	ψάχνω/ει, αναζητώ/άει, γυρεύω/ει	aramak
ατεν	αυτήν
ατός	αυτός
ατουν	τους
δύ’	δύο
εντάμαν	μαζί
ετογράεψαν	κομμάτιασαν	doğramak
έτονε	ήταν
εύκαιρον	(ουδ.) άδειο, αδειανό, (αρσ.) ανόητο, κουφιοκέφαλο
ευρήκ’	βρίσκω/ει
μέρωμαν	ξημέρωμα
ξαν	πάλι, ξανά
όρωμαν	όνειρο
παίρ’	παίρνω/ει
φαΐα	φαγητά