Τσ’ εγάπ’ς απιταχτέριν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Κώστας Κασιμίδης, Χρήστος Ιωαννίδης

Τη καρδι͜άς ι-σ’ τα κρίματα,
πουλί μ’, θα συχωμι͜άζω
Κι ατά π’ εκορδυλι͜άγανε
όλια θ’ αποδελι͜άζω

Έλα, πουλί μ’, αλήγορα,
τ’ εσ̌όπο σ’ αναμέν’ -τ- σε
Φοούμαι γιάμ’ κομπών’νε σε,
κάποιος παταλεύ’ σε

♫

Το τσ̌αλιμόπο σ’ έμορφον
και πολλά ατσ̌αΐπ’κον
Όσον πόσον θα τυρι͜αννί͜εις
την καρδι͜ά μ’ το καρίπ’κον

Ευτάγ’νε με τ’ ομμάτοπα σ’
τσ’ εγάπ’ς απιταχτέριν
Το ψ̌όπο μ’ άλλο ντο θα σύρ’,
ένας Θεός εξέρει!

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αλήγορα	γρήγορα
αναμέν’	περιμένει
απιταχτέριν	παιδί για θελήματα
αποδελι͜άζω	ξεμπερδεύω, λύνω
ατά	αυτά
ατσ̌αΐπ’κον	περίεργο, εκκεντρικό, προκλητικό	acayip/ʿacāʾib
γιάμ’	μήπως, ή μη	ya/yā + μη
εγάπ’ς	αγάπης
εκορδυλι͜άγανε	μπερδεύτηκαν, έγιναν κόμποι	cordela/corda<χορδή
έμορφον	όμορφο
εσ̌όπο	(υποκορ.) ταίρι, έτερο ήμισυ, σύντροφος	eş + -όπον
ευτάγ’νε	κάνουν, φτιάχνουν	εὐθειάζω
καρίπ’κον	ξένο, μοναχικό, φτωχό, ανήμπορο	garip/ġarīb
κομπών’νε	εξαπατούν, ξεγελούν, μτφ. σαγηνεύουν	κομβόω
όλια	όλα
όσον πόσον	πόσο πια; μέχρι πότε;
παταλεύ’	παρακωλύω/ει, κάνω/ει κπ να χασομερήσει, αργοπορώ/εί κπ	bata’a (بطأ)
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
σύρ’	σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει
συχωμι͜άζω	κρύβω στο χώμα, αποκρύπτω, αποταμιεύω
τσ’	(ως τση, άρθρο γεν. ενικού) του/της, (ως τσοι, άρθρο αιτ. πληθ.) τις, (ως ερωτημ. τσί;) ποιός;
τσ̌αλιμόπο	ναζάκι, σκέρτσο	çalım + -όπον
τυρι͜αννί͜εις	τυραννάς, ταλαιπωρείς
φοούμαι	φοβάμαι
ψ̌όπο	ψυχούλα