Ο Πόντον σο ποδάρ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Μπάμπης Ιορδανίδης, Μπάμπης Κεμανετζίδης

Ο Πόντον όλιον σο ποδάρ’
τ’ οσπίτι͜α ευκαιρώθαν
Για να γλυτών’νε ας σοι Τούρκ’ς
τα στράτας εγομώθαν

Άλλ’ έφυαν απέσ’ σ’ ορμάν’
κι άλλ’ απέσ’ σα ραχ̌ία
Τ’ ανήμπορους και τα μωρά
εκουβάλ’ναν σ’ ωμία

Εγοβαλαύαν κι έσπαζαν
τ’ ανθρώπ’ς άμον αρνία
Κι άμον τα δάκρυ͜α -ν- έσταζαν
γομάτα σα σπαθία

Τα στράτας ούλιον αίματα
τ’ ορμάνι͜α και τ’ ορμία
Εγόμωθαν αγορίων
κιφάλι͜α και κορμία

Οι Τούρκ’ εσπάζανε τ’ αγούρτς
κορτσόπα και νυφάδες
’Τοπλαεύαν κι επαίρνανε
κι επέγ̆ναν σοι αγάδες

Τοι μωρίων το κλάψιμον,
το βάρκιγμαν τη μάνας
Σα ψ̌ήα μουν εφέκανε
αλάρωτα γεράδες

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αγούρτς	νέους άνδρες, εφήβους
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
ανθρώπ’ς	ανθρώπους
απέσ’	μέσα
γεράδες	πληγές, τραύματα	yara
γλυτών’νε	γλυτώνουν
γομάτα	γεμάτα
εγοβαλαύαν	καταδίωκαν, κυνηγούσαν	kovalamak
εγομώθαν	γέμισαν
εκουβάλ’ναν	κουβαλούσαν
έσπαζαν	έσφαζαν
εσπάζανε	έσφαζαν
ευκαιρώθαν	άδειασαν, μτφ. ερημώθηκαν
εφέκανε	άφησαν
έφυαν	έφυγαν
κιφάλι͜α	κεφάλια
κορμία	κορμιά
κορτσόπα	κοριτσάκια
μουν	μας
μωρίων	μωρών
νυφάδες	νύφες
όλιον	όλο, ολόκληρο
ορμάν’	δάσος	orman
ορμάνι͜α	δάση	orman
ορμία	ρυάκια, ρεματιές
οσπίτι͜α	σπίτια	hospitium<hospes
ποδάρ’	πόδι
ραχ̌ία	ράχες, βουνά
σοι	στους/στις, τους/τις
σπαθία	σπαθιά
στράτας	(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
τοι	τους/τις
Τούρκ’	Τούρκοι
τούρκ’ς	Τούρκους
ψ̌ήα	ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα
ωμία	ώμοι