Μα την Παναΐα λέγω

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Δημήτρης Λαζαρίδης, Σάββας Λαζαρίδης

Πουλόπο μ’, άνοιξης τσ̌ιτσ̌έκ’
[γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ]
και παρχάρ’ ευωδία
[Μα την Παναΐαν λέγω!]
Ατόσον πολλά σκουτουλίζ’
[γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ]
φογούμ’ στέκ’ η καρδία μ’
[Μα την Παναΐαν λέγω!]

Παρχαρομάνα εποίκε σε,
[γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ]
γιαβρί μ’, λαλαχ̌εμένον
[Μα την Παναΐαν λέγω!]
Τσ̌ιτσ̌έκια ανθούν ολόερα σ’
[γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ]
τσ̌ιτσ̌εκοστολισμένον
[Μα την Παναΐαν λέγω!]

Παρχάρ’ αέρα εφύσεσεν
[γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ]
πάρχαρον ευωδίας
[Μα την Παναΐαν λέγω!]
’Σκουντούλτσεν παρχαρί’ τσ̌ιτσ̌έκ’,
[γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ]
αρνί μ’, η εμορφία σ’
[Μα την Παναΐαν λέγω!/Είπα, μα την Παναΐαν!]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ατόσον	τόσο
γιαβρί	μωρό, μικρό, παιδί	yavru
γιαρ	αγαπητός/ή/ό, αγάπη	yâr
εμορφία	ομορφιά
εποίκε	έκανε, έφτιαξε	ποιέω-ῶ
ευωδίας	ευωδίες
εφύσεσεν	φύσηξε
λαλαχ̌εμένον	χαΐδεμένο, παραχαϊδεμένο
ολόερα	ολόγυρα
παρχάρ’	ορεινός τόπος θερινής βοσκής
παρχαρί’	θερινού βοσκότοπου (παρχαριού)
παρχαρομάνα	γυναίκα που ήταν επιφορτισμένη με τις δουλειές του παρχαριού, ορεινού τόπου θερινής βοσκής
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
πουλόπο	πουλάκι
’σκουντούλτσεν	(εσκουντούλτσεν) ευωδίασε
σκουτουλίζ’	ευωδιάζει, μοσχοβολάει
τσ̌άνουμ	ψυχή μου, αγαπημένε/η μου	canım<can/cān
τσ̌ιτσ̌έκ’	λουλούδι	çiçek
τσ̌ιτσ̌έκια	λουλούδια	çiçek
τσ̌ιτσ̌εκοστολισμένον	ανθοστόλιστο	çiçek + στολισμένον
φογούμ’	φοβάμαι