Προβολή Τραγουδιού
Απ’ αδά και πέρα θέλω/Τσ̌αμουροχτισμέντσα/Για τ’ εμόν τον πόνον, μάνα |
Ν’ αηλί που ’κ’ ευρέθενΣτιχουργοί: Βλαδίμηρος Χαραλαμπίδης
Συνθέτες: Βλαδίμηρος Χαραλαμπίδης
Καλλιτέχνες: Κώστας Καραπαναγιωτίδης, Νίκος Ιωαννίδης
Απ’ αδά και πέραν θέλω έναν ήσυχον ζωήν Ν’ ανασπάλω τα μαύρα χρόνι͜α, μάνα, τ’ έφαγαν την ψ̌η μ’ [Αμάν, αμάν, αμάν, αμάν Αμάν, αμάν, αμάν, αμάν] τ’ έφαγαν την ψ̌η μ’ Βάσανα πολλά εδέβα και πολλά επέρασα Έφαγανε με τα τέρτα̤ και -ν- εγώ εγέρασα [Αμάν, αμάν, αμάν, αμάν Αμάν, αμάν, αμάν, αμάν] και -ν- εγέρασα ♫ Αγαπώ σε, ’κι αγαπάς με, τσ̌αμουροχτισμέντσα / σ̌κύλ’ αφορισμέντσα! Χ̌ίλι͜α νύχτας περιμένω να ’λέπω τ’ ομμάτι͜α σ’ π’ αγαπώ Και τερώ σε, ’κι τερείς με, τσ̌αμουροχτισμέντσα / σ̌κύλ’ αφορισμέντσα! Χ̌ίλι͜α νύχτας περιμένω να ’λέπω τ’ ομμάτι͜α σ’ π’ αγαπώ ♫ Για τ’ εμόν τον πόνον, μάνα μ’, ξάι μη κουί͜εις τον γιατρόν Μανίτσα μ’, εμέν κανείται μόνον η ευχ̌ή τ’ εσόν Εντώκανε με τα πόνι͜α μ’ για να τυρα̤ννίγουμαι Να σύρω, να υποφέρω και να βασανίγουμαι
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αδά | εδώ | ||
| ανασπάλω | ξεχάσω | ||
| αφορισμέντσα | αφορισμένη, αναθεματισμένη | ||
| βασανίγουμαι | βασανίζομαι | ||
| εγέρασα | γέρασα | ||
| εδέβα | (για τόπο) πέρασα, διέσχισα (για χρόνο) πέρασα | διαβαίνω | |
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| εντώκανε | χτύπησαν | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| κανείται | φτάνει, είναι αρκετό | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κουί͜εις | φωνάζεις, λαλείς, καλείς κπ ονομαστικά | ||
| ’λέπω | (ελέπω) βλέπω | ||
| νύχτας | (ον.πληθ.,τα) νύχτες | ||
| ξάι | καθόλου | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| πόνι͜α | πόνοι | ||
| σ̌κύλ’ | (γεν.) σκύλου | ||
| σύρω | σέρνω, τραβώ, ρίχνω | ||
| τερείς | κοιτάς | ||
| τέρτα̤ | καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
| τερώ | κοιτώ | ||
| τυρα̤ννίγουμαι | τυραννιέμαι, ταλαιπωρούμαι | ||
| ψ̌η | ψυχή |
