Ντό ανάποδον χρονίαν;

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Ανδρέας Κουγιουμτζίδης, Κώστας Καραπαναγιωτίδης

Νέ καπνά και νι͜ά κοκκία
ντό ανάποδον χρονίαν;
Ντό θα τρώμε σ’ έναν μήνα;
Θ’ αποθάνομε ας σην πείνα

Εύκαιρα είν’ τα ταμεία,
πού να ευρήκω δουλείαν;
Όπου πας καμένον γη
και πληρών’νε οι φτωχοί

Όπου κλώσ̌κεσαι τερείς
τιδέν ’κ’ έ͜εις καν’νάν να δί’ς
Πεινασμένα απέσ’ σα στράτας
και γομούντανε τ’ ομμάτι͜α σ’

Τα παιδία ντό θα ’φτάω
και πού σο κρεμόν θα πάω;
Θα σ’κούμαι πάγω σα ξένα
και/να γλυτώνω εγώ εμένα

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
απέσ’	μέσα
γομούντανε	γεμίζουν, κομπιάζουν
δί’ς	δίνεις
δουλείαν	δουλειά
έ͜εις	έχεις
είν’	(για πληθ.) είναι
εύκαιρα	άδεια, χωρίς περιεχόμενο/νόημα, ανούσια, μτφ. ανοησίες, (ουσ. τα) τα μαλακά μέρη της κοιλίας, βουβώνας
ευρήκω	βρίσκω
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καν’νάν	κανέναν
κλώσ̌κεσαι	γυρίζεις, επιστρέφεις
κοκκία	σιτάρια
κρεμόν	γκρεμό
νέ	ούτε	ne
νι͜ά	ούτε	ne
ομμάτι͜α	μάτια
παιδία	παιδιά
σ’κούμαι	σηκώνομαι
στράτας	(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
τερείς	κοιτάς
τιδέν	τίποτα
’φτάω	(ευτάω) κάνω, φτιάχνω	εὐθειάζω
χρονίαν	χρονιά