Εμέν ’κι πρέπ’ να τραγωδώ

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Κώστας Καραπαναγιωτίδης, Μπάμπης Κεμανετζίδης

Κάθαν ημέρα βάσανα,
κάθαν ημέραν πόνι͜α
Έλα, Χριστέ μ’, έπαρ’ την ψ̌η μ’
κόψον τ’ εμά τα χρόνι͜α

Εμέν ’κι πρέπ’ να τραγωδώ,
ρακίν, κρασίν να πίνω
Εμέν πρέπ’ τ’ αναστέναγμαν
ση γην δά̤κρυ͜α να ’κχ̌ύνω

’Κχ̌ύουνταν και τα δα̤κρόπα μ’
την γην πα αιματών’νε
Το χώμαν όλον καίεται,
χορτάρι͜α ’κι φυτρών’νε

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
δα̤κρόπα	(υποκορ.) δάκρυα
εμά	δικά μου
έπαρ’	(προστ.) πάρε
κάθαν	κάθε
καίεται	καίγεται
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κόψον	(προστ.) κόψε
’κχ̌ύνω	εκχύνω, χύνω, εκβάλλω	εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω
’κχ̌ύουνταν	εκχύνονται, χύνονται, εκρέουν	εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
πόνι͜α	πόνοι
ρακίν	αλκοολούχο ποτό που παράγεται από τη ζύμωση φρούτων ή στεμφύλων φρούτων	rakı/ˁaraḳī
τραγωδώ	τραγουδάω
ψ̌η	ψυχή