Ο μπεκιάρτς

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Άγγελος Βασιλειάδης, Γιώτης Γαβριηλίδης

Σεβνταλής είμαι πεκιάρτς
αέτσ’ τ’ όνεμα μ’ κουίζ’νε
Κορτσόπα οπίσ’ ι-μ’ τρέχ’νε
ας ση γιακά μ’ τσ̌ακανίζ’νε¹

Και -ν- εγώ παιδάς γιοσμάς,
πουλώ το γιοσμαλίκι μ’
Κορτσόπα ζελεύ’νε με
και σύρ’νε ας σο πουίκι μ’

Τριυλίζω σα χωρία
άμον αλεπός, παιδία
Ψ̌η μ’, τα έμορφα στοχ̌εύω
και ίλιαμ τα μερακλία

Τρώ’ ατα άμον τα μεϊβέδες
Ντό γλυκέα άμον σταφύλι͜α!
Παίρω όλι͜ον το ζαντομέλ’
ας σα κόκκινα τα χ̌είλι͜α

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αέτσ’	έτσι
αλεπός	αλεπού
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
ατα	αυτά
γιοσμαλίκι	κομψότητα, λεβεντοσύνη	yosmalık
γιοσμάς	κομψός, λεβέντης νέος	yosma
γλυκέα	(επιρρ.) γλυκά
έμορφα	όμορφα
ζαντομέλ’	«τρελό μέλι», το μέλι που παράγεται από ένα συγκεκριμένο είδος Ροδόδενδρου (αζαλέα η ποντική ή τσιφίν)
ζελεύ’νε	ζηλεύουν
ίλιαμ	προπαντώς, ιδιαίτερα, ειδικά	illa/illā
κορτσόπα	κοριτσάκια
κουίζ’νε	φωνάζουν, λαλούνε, καλούνε κπ ονομαστικά
μεϊβέδες	φρούτα	meyve/mīve
μερακλία	με μεράκι, με ιδιαίτερο ζήλο	meraklı/merāḳ
όνεμα	όνομα
οπίσ’	πίσω
παιδάς	παιδί, νέος άντρας
παιδία	παιδιά
παίρω	παίρνω
πεκιάρτς	εργένης, (αιτ. πληθ.) εργένηδες	bekâr/bekār
πουίκι	μουστάκι	bıyık
σεβνταλής	ερωτοχτυπημένος, ερωτευμένος	sevdalı
στοχ̌εύω	παρατηρώ, προσέχω, επισημαίνω
σύρ’νε	σέρνουν, τραβούν, ρίχνουν
τρέχ’νε	τρέχουν
τριυλίζω	τριγυρίζω
τσ̌ακανίζ’νε	σέρνουν κατά γης
χωρία	χωριά
ψ̌η	ψυχή

Σημειώσεις

¹ Ορθότερη χρήση του αμετάβ. τσ̌ακανίουνταν