Προβολή Τραγουδιού

Έλα, να λελεύω σε

Καλλιτέχνες: Ανδρέας Κουγιουμτζίδης, Γιώτης Γαβριηλίδης

Έλα / Έλα, έλα, πουλί μ’, μετ’ εμέν,
εγώ ’κι κλαινίζω σε
Σ’ εγκαλιόπο μ’ παίρω σε
και χαρεντερίζω σε

Έλα, έλα, ρίζα μ’, μετ’ εμέν,
την ψ̌η μ’ πα θα δίγω σε
Ολόγ̆ερα μη τερείς,
εγώ ποδεδίζω σε

Έλα / Έλα, έλα και μη τυρα̤ννί͜εις
το πονεμένον την ψ̌η μ’
Η καρδία μ’ σεβνταλίν
για τ’ εσέν, μικρό πουλί μ’

Έλα / Έλα, έλα, να λελεύω σε,
εγώ πολλά θέλω σε
Εσύ είσαι η σεβντά μ’
και το τρανόν η χαρά μ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
δίγω	δίνω
εγκαλιόπο	αγκαλίτσα
’κι	δεν	ουκί<οὐχί
κλαινίζω	κάνω κάποιον/ους να κλάψει/ουν, στενοχωρώ
λελεύω	χαίρομαι
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
πα	πάλι, επίσης
παίρω	παίρνω
ποδεδίζω σε	να σε χαρώ	από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ)
πολλά	πολλά (επίθ.), πολύ (επίρ.)
σεβντά	αγάπη, έρωτας	sevda/sevdā
σεβνταλίν	ερωτοχτυπημένη/ο, ερωτευμένη/ο, ερωτικό	sevdalı
τερείς	κοιτάς
τυρα̤ννί͜εις	τυραννάς, ταλαιπωρείς
χαρεντερίζω	χαροποιώ, ψυχαγωγώ
ψ̌η	ψυχή