Πολλά μη λες

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Ατματσίδης, Στάθης Νικολαΐδης

Πολλά μη λες, πολλά μ’ ακούς,
πολλά μη φανερούσαι
Τ’ εγάπ’ που έ͜εις απέσ’ σην ψ̌η σ’, πουλί μ’,
πουδέν μ’ ονοματί͜εις α’

Ανθρώπ’ ’κι θέλ’νε το καλό σ’,
ζελεύ’νε και ταράζ’νε
Άσπρον ευτάγ’νε το μαβίν, πουλί μ’,
τον ήλιον φέγγον λέγ’νε

Σ’ ατόν μανάχα π’ αγαπάς
να λες ατό ντο θέλεις
Ατός ακούει κι εγροικά, πουλί μ’,
κι απόκρισην θα παίρεις

Εγάπ’ έν’ μαναχά γι’ ατείντς
κρυφά πη αγαπίουν
Κι όσον κρατούν ατο κρυφά, πουλί μ’,
ποτές ’κι θα χωρίουν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
α’	(ατό) αυτό, το
αγαπίουν	αγαπιούνται
ανθρώπ’	άνθρωποι
απέσ’	μέσα
ατείντς	αυτούς
ατός	αυτός
έ͜εις	έχεις
εγάπ’	αγάπη
εγροικά	καταλαβαίνει
έν’	είναι
ευτάγ’νε	κάνουν, φτιάχνουν	εὐθειάζω
ζελεύ’νε	ζηλεύουν
θέλ’νε	θέλουν
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
λέγ’νε	λένε
μαβίν	μπλε	mavi
μανάχα	(επιρρ.) μονάχα
μαναχά	μόνα, μονάχα
ονοματί͜εις	ονοματίζεις
πη	που
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
πουδέν	πουθενά
ταράζ’νε	αναμιγνύουν, ανακατεύουν, μπλέκουν
φανερούσαι	φανερώνεσαι
φέγγον	φεγγάρι
χωρίουν	χωρίζονται
ψ̌η	ψυχή