Άστρα απάν’ σον ουρανόν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Ατματσίδης, Στάθης Νικολαΐδης

Άστρα απάν’ σον ουρανόν,
σην καρδι͜ά μ’ έχω πόνον
Κι ατόν εγώ θα λέγω σας
την ψ̌η μ’ να ξελαφρώνω

Εσβήεν το χαμόγελο μ’,
το ψ̌όπο μ’ πικραμένον
Κι ατέν εγώ ντ’ εγάπανα
έφυεν ας σον κόσμον

Δίχως νερόν μαραίν’ντανε
τα ρόδα και τα κρίνα
Δίχως εσέν απέσ’ σην ψ̌η μ’
ένουμ’νε άμον εκείνα

Άστρα απάν’ σον ουρανόν,
ευχ̌ήν εγώ θ’ ευτάγω
Άστρον κι ατέ να ’ίνεται
να ελέπ’ ατεν το βράδον

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
απάν’	πάνω
απέσ’	μέσα
ατέ	αυτή
ατέν	αυτήν
ατεν	αυτήν
βράδον	βράδυ
εγάπανα	αγαπούσα
ελέπ’	βλέπει/βλέπω
ένουμ’νε	έγινα
εσβήεν	έσβησε
ευτάγω	κάνω, φτιάχνω	εὐθειάζω
έφυεν	έφυγε
’ίνεται	γίνεται
μαραίν’ντανε	μαραίνονται
ψ̌η	ψυχή
ψ̌όπο	ψυχούλα