Ψαρεύω κι αρμενίζω

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Ατματσίδης, Μπάμπης Κεμανετζίδης, Στάθης Νικολαΐδης

Παίρω τη βάρκα μ’ το πρωί
και τον σταυρό μ’ ευτάω
Σκαλώνω σιγοτραγωδώ
και σα βαθέα πάω

Τραγωδώ και σ̌υρίζω,
ψαρεύω κι αρμενίζω
Θαλασσοπούλι͜α έμορφα
εγώ καλωσορίζω

Όλα οξ̌ουκά αφήν’ ατα,
πη φταίει ας έχ̌’ το κρίμαν
Κι η θάλασσαν γλυκά χαϊδεύ’
τη βάρκαν με το κύμαν

Τραγωδώ και σ̌υρίζω,
ψαρεύω κι αρμενίζω
Θαλασσοπούλι͜α έμορφα
εγώ καλωσορίζω

Φυσά αγέρας και δροσίζ’
την καρδι͜ά μ’ και τ’ απάν’ ι-μ’
Ό,τι θα δεις με, θάλασσα,
θα βάλω σο τηγάνι μ’

Τραγωδώ και σ̌υρίζω,
ψαρεύω κι αρμενίζω
Θαλασσοπούλι͜α έμορφα
εγώ καλωσορίζω

Σεράντα κύματα τ’ εσά,
τρανά άμον παπόρι͜α!
Κι άλλο μικρά είν’ ση ζωήν
(κι) απ’ έναν στεναχώριαν

Τραγωδώ και σ̌υρίζω,
ψαρεύω κι αρμενίζω
Θαλασσοπούλι͜α έμορφα
εγώ καλωσορίζω

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
απάν’	πάνω
ατα	αυτά
αφήν’	αφήνει
βαθέα	βαθιά
είν’	(για πληθ.) είναι
έμορφα	όμορφα
εσά	δικά σου/σας
ευτάω	κάνω, φτιάχνω	εὐθειάζω
έχ̌’	έχει
οξ̌ουκά	έξω
παίρω	παίρνω
παπόρι͜α	βαπόρια, καράβια	vapore
πη	που
σεράντα	σαράντα
σκαλώνω	αρχινώ, ξεκινώ, εκκινώ ένα έργο/δουλειά
σ̌υρίζω	σφυρίζω, παίζω αυλό	σῦριγξ
τραγωδώ	τραγουδάω
τρανά	μεγάλα