Προβολή Τραγουδιού
Πάντα άξια |
Στιχουργοί: Γρηγόρης Κοτανίδης
Συνθέτες: Αθανάσιος Τσολερίδης
Καλλιτέχνες: Γιώργος Ατματσίδης, Κώστας Σιώπης, Στάθης Νικολαΐδης
Τα παιδία ας σον Πόντον σύρ’νε, μάνα μ’, το χορόν Τα ποδάρι͜α κρού’ν σο χώμαν και η ψ̌η σον ουρανόν Γουρπάν’ ευτάγ’ ατα,¹ σην καρδία μ’ έχ’ ατα Πάντα άξια! Εγώ να λελεύ’ ατα! Τα κορτσόπα και τ’ αγούρι͜α όλ’ εντάμαν ση ζωή Η Ελλάδα έν’ καρδία και οι Πόντιοι η ψ̌η Γουρπάν’ ευτάγ’ ατα,¹ σην καρδία μ’ έχ’ ατα Πάντα άξια! Εγώ να λελεύ’ ατα! Σην ανατολήν, ση δύση σο νότον και σο βορρά Των Ποντίων η λαλία ’ς σα αρχαία ελληνικά Γουρπάν’ ευτάγ’ ατα,¹ σην καρδία μ’ έχ’ ατα Πάντα άξια! Εγώ να λελεύ’ ατα! Αετόπουλα, ιέψτεν με καρδία και με ψ̌ην Πάντα πρώτοι σα χορόντας, πάντα πρώτοι ση ζωήν Γουρπάν’ ευτάγ’ ατα,¹ σην καρδία μ’ έχ’ ατα Πάντα άξια! Εγώ να λελεύ’ ατα! Την παράδοση κρατέστεν σην καρδι͜ά σταυραετός Τρία χιλιάδες χρόνι͜α σον Πόντον ελληνισμός Γουρπάν’ ευτάγ’ ατα,¹ σην καρδία μ’ έχ’ ατα Πάντα άξια! Εγώ να λελεύ’ ατα! Η λύρα ’πέρεν φωτίαν σο καινούρ’ τη γενεάν Τ’ εμετέρ’ οι γεροντάδες έχ’νε το κιφάλ’ ψηλά Γουρπάν’ ευτάγ’ ατα,¹ σην καρδία μ’ έχ’ ατα Πάντα άξια! Εγώ να λελεύ’ ατα!
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αγούρι͜α | αγόρια νέα | ||
ατα | αυτά | ||
γενεάν | γενιά | ||
γουρπάν’ | θυσία | kurban/ḳurbān | |
εμετέρ’ | δικοί μου/μας | ἡμέτερος | |
έν’ | είναι | ||
εντάμαν | μαζί | ||
ευτάγ’ | κάνω/ει, φτιάχνω/ει | εὐθειάζω | |
έχ’νε | έχουνε | ||
ιέψτεν | ταιριάξτε | uymak | |
καινούρ’ | καινούριο/α | ||
κιφάλ’ | κεφάλι | ||
κορτσόπα | κοριτσάκια | ||
κρού’ν | χτυπούν | κρούω | |
λαλία | λαλιά, φωνή | ||
λελεύ’ | χαίρομαι/εται | ||
όλ’ | όλοι/α | ||
παιδία | παιδιά | ||
’πέρεν | (επέρεν) πήρε | ||
ποδάρι͜α | πόδια | ||
’ς | (ας) από | ||
σύρ’νε | σέρνουν, τραβούν, ρίχνουν | ||
χορόντας | (ονομ. τα) χοροί, (αιτ.) χορούς | ||
ψ̌η | ψυχή | ||
ψ̌ην | ψυχή |
¹ Η εκφράση «γουρπάν’ ευτάγ’ ατα» στην ποντιακή έχει τη σημασία του «να τα θυσιάσω/προσφέρω ως θυσία» που εδώ είναι μάλλον αδόκιμη η χρήση της. Πιθανότατα ο στιχουργός να ήθελε να καταγράψει κάτι ανάλογο του «γουρπάν’ σ’ ατά να ’ίνουμαι», δλδ να γίνω θυσία για χάρη τους ή μτφ. να τα χαρώ.