Εγουτούρεψεν ο κόσμον

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Ατματσίδης, Στάθης Νικολαΐδης

Εγουτούρεψεν ο κόσμον,
ρίζα μ’, για τα χρήματα
Ντό είναι ατά ντ’ ελέπω;
Παναΐα μ’, ήμαρτα!

Έκιτι!
Ποίος πιστεύ’ με την παράν
πως θα γλυτών’ την ψ̌ην ατ’
Ούτε πουλόπα τη Θεού
’κι στέκ’νε σο ταφίν ατ’

Το καλόν σον κόσμον, πουλί μ’,
όσον πάει και λιγοστεύ’
Άνθρωπος πουλεί την ψ̌ην ατ’,
χρήματα να γαζανεύ’

Έκιτι!
Ποίος πιστεύ’ με την παράν
πως θα γλυτών’ την ψ̌ην ατ’
Ούτε πουλόπα τη Θεού
’κι στέκ’νε σο ταφίν ατ’

Τα αχόρταγα τ’ ομμάτι͜α
ανασπάλλ’νε τον Θεόν
Για τα χρήματα σκοτών’νε,
’κι πονούνε κι αδελφόν

Έκιτι!
Ποίος πιστεύ’ με την παράν
πως θα γλυτών’ την ψ̌ην ατ’
Ούτε πουλόπα τη Θεού
’κι στέκ’νε σο ταφίν ατ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ανασπάλλ’νε	ξεχνούν
ατά	αυτά
γαζανεύ’	κερδίζω/ει, αποκτώ/άει (κέρδος)	kazanmak
εγουτούρεψεν	λύσσαξε, έκανε αταξίες, ξεσάλωσε	kudurmak
έκιτι	έκφραση αναπόλησης που υποδηλώνει νοσταλγία για κάτι παρελθοντικό	hey gidi
ελέπω	βλέπω
ήμαρτα	ήμαρτον, δηλωτικό μετάνοιας, από τον αόριστο β΄ του αρχαίου ρήματος ἁμαρτάνω (αμάρτησα), έκφ. έλα σα ήμαρτα=μετανόησε
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
ομμάτι͜α	μάτια
παράν	λεφτά, το χρήμα	para/pāre
ποίος	(ερωτημ.) ποιός, (αναφ.αντων.) όποιος
πουλόπα	πουλάκια
σκοτών’νε	σκοτώνουν
στέκ’νε	στέκουν
ταφίν	τάφος
ψ̌ην	ψυχή