Ο κύρη μ’ πάντα έλεεν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Ατματσίδης, Στάθης Νικολαΐδης

Ο κύρη μ’ πάντα έλεεν
«Κάθκα σουμά μ’ και άκ’σον
Τον λόγον ντο θα λέγω σε,
απέσ’ σ’ αχούλι σ’ γράψον»

«Λύκος, τσ̌οπάνος ’κ’ ’ίνεται,
γιαβρόπο μ’, να θυμάσαι
Τ’ έναν τ’ ομμάτι σ’ ανοιχτόν
να έν’ όντες κοιμάσαι»

«Παράδεισος ο κόσμον ’κ’ έν’,
πολλά θα ελέπ’ς ακόμαν!
Τον λόγον τη πατέρα σ’ -ις
μη ρού͜εις ατο σο χώμαν»

«Τα χρήματα είναι καλά
να ευτάνε τη δουλεία σ’
Μη κιβα̤νεύκεσαι σ’ ατά,
κομπών’νε την καρδία σ’»

Ο κύρη μ’ πάντα έλεεν
«Κάθκα σουμά μ’ και άκ’σον
Τον λόγον ντο θα λέγω σε,
απέσ’ σ’ αχούλι σ’ γράψον»

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άκ’σον	(προστ.) άκουσε
απέσ’	μέσα
ατά	αυτά
αχούλι	μυαλό	akıl/ʿaḳl
γιαβρόπο	μωράκι, μικρούλι, παιδάκι	yavru + -όπον
γράψον	γράψε
δουλεία	δουλειά, εργασία
έλεεν	έλεγε
ελέπ’ς	βλέπεις
έν’	είναι
ευτάνε	κάνουν, φτιάχνουν	εὐθειάζω
’ίνεται	γίνεται
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κάθκα	(προστ.) κάθισε
κιβα̤νεύκεσαι	στηρίζεσαι, βασίζεσαι	güvenmek
κομπών’νε	εξαπατούν, ξεγελούν, μτφ. σαγηνεύουν	κομβόω
ομμάτι	μάτι	ὀμμάτιον
όντες	όταν
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
ρού͜εις	πέφτεις, ρίχνεις κτ κάτω
σουμά	κοντά