Προβολή Τραγουδιού

Άκ’σον την δι͜αρμενεία μ’

Στιχουργοί: Κωνσταντίνος Καρακασίδης

Καλλιτέχνες: Αλέξανδρος Παρχαρίδης, Γιάννης Σανίδης

Ανάθεμα τ’ εφκιαρόπο σ’
ντο κόφτ’ και το νεφές ι-σ’
Π’ ελέπ’ σε η χώρα ’κι νοΐζ’
πως κρύφτς ατα όλια απέσ’ ι-σ’

Άκ’σον την δι͜αρμενεία μ’·
Τοπλάεψον τέρτι͜α, καημούς
και δος ατα φωτίαν

Όλια εθαρρείς φουρκίζ’νε σε
και πως τελείται η ζήση σ’
Μακρά τρέ͜εις ας σα βάρσανα σ’
κι ατά τρέχ’νε͜ απ’ οπίσ’ ι-σ’

Άκ’σον την δι͜αρμενεία μ’·
Τοπλάεψον τέρτι͜α, καημούς
και δος ατα φωτίαν

Ακούς παλαλωτά να κρούει
τη καρδι͜άς ι-σ’ ο χτύπον
κι όλιον το βράδον πολεμάς
και ’κι κοιμάσαι ύπνον

Άκ’σον την δι͜αρμενεία μ’·
Τοπλάεψον τέρτι͜α, καημούς
και δος ατα φωτίαν

Χάσον τα πάθι͜α σ’ μη νουνί͜εις
’κ’ έχ’νε τελεμονήν
Πάντα ο ήλιον θα εβγαίν’
ας σην ανατολήν

Άκ’σον την δι͜αρμενεία μ’·
Τοπλάεψον τέρτι͜α, καημούς
και δος ατα φωτίαν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άκ’σον	άκουσε (προστ.)
απέσ’	μέσα
ατά	αυτά
ατα	αυτά
βάρσανα	βάσανα
βράδον	βράδυ
δι͜αρμενεία	συμβουλή, νουθεσία	μσν. ὁρμηνεύω < αρχ. ἑρμηνεύω
δος	δώσε
εβγαίν’	βγαίνει
εθαρρείς	θαρρείς, νομίζεις, υποθέτεις
ελέπ’	βλέπει/βλέπω
εφκιαρόπο	μελαγχολία, στενοχώρια, έγνοια, άγχος	efkâr/efkār
έχ’νε	έχουνε
’κ’	δεν	ουκί<οὐχί
’κι	δεν	ουκί<οὐχί
κόφτ’	κόβει
κρούει	χτυπάει
μακρά	(επιρρ.) μακριά, απομακρυσμένα
νεφές	αναπνοή	nefes
νοΐζ’	αντιλαμβάνομαι/εται, καταλαβαίνω/ει, αισθάνομαι/εται
νουνί͜εις	σκέφτεσαι
όλια	όλα
οπίσ’	πίσω
πάθι͜α	πάθη
παλαλωτά	τρέλες (ουσ.), τρελά (επίρρ.)
τελείται	(αμτβ.) τελειώνει, εξαντλείται, μτφ. πεθαίνει
τελεμονήν	τελειωμό
τέρτι͜α	καημοί, βάσανα, στενοχώριες	dert
τοπλάεψον	μάζεψε, συγκέντρωσε	toplamak
τρέ͜εις	τρέχεις
τρέχ’νε	τρέχουν
φουρκίζ’νε	πνίγουν
χάσον	χάσε, διώξε (προστ.)
χώρα	οι ξένοι γενικά, οι μη οικείοι, η ξενιτειά