Παρχαρέτ’κον

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Αλέξανδρος Παρχαρίδης, Γιώργος Σιαμίδης

Σα Μπάρας¹ έν’ κρύον νερόν
και σον Σπανόν¹ έν’ μόρι͜α,
Τρυγόνα μ’, έλα μετ’ εμέν,
μη κείμες πάντα χώρι͜α

Τρυγόνα μ’, χάιτε σον Σπανόν¹
σα τρία τα τεπέδες,
Εγώ θά ’ρχουμαι φέρω σε
ασ’ όλια τα μεϊβέδες

Και σο Πουρτέν¹ είν’ ’μάραντα
είναι και πεαδήτας
Έναν τσ̌αρτάκ’ θα χτίζομε
να κοιμούμες τα νύχτας

Ασ’ σο Κοτρόν¹ θα κουβαλώ
τα άσπρα τα λιθάρι͜α
Καλύβ’ θα χτίζω σον Σπανόν¹
και μονάζω νυφάδι͜α

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ασ’	από
είν’	(για πληθ.) είναι
έν’	είναι
κείμες	κειτόμαστε, ξαπλώνουμε
κοιμούμες	κοιμόμαστε
λιθάρι͜α	λιθάρια, πέτρες
’μάραντα	(επιστ. Helichrysum stoechas) τα αγριολούλουδα ελίχρυσος ο πολύτιμος
μεϊβέδες	φρούτα	meyve/mīve
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
μονάζω	φιλοξενώ για διανυκτέρευση
μόρι͜α	βατόμουρα	μόρον
νυφάδι͜α	νύφες
νύχτας	(ον.πληθ.,τα) νύχτες
όλια	όλα
πεαδήτας	(ή πεγαδήτρας/πεαδήτρας) τριφυλλοειδές υδρόφιλο χόρτο
’ρχουμαι	(έρχουμαι) έρχομαι
τεπέδες	κορυφές	tepe
τρυγόνα	το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
τσ̌αρτάκ’	πρόχειρο στέγασμα, πέργκολα	çardak (περσ. çār + αραβ. ṭāḳ)
χάιτε	άντε	haydi<hay de (οθωμ.)
χτίζομε	χτίζουμε
χώρι͜α	χωριστά

Σημειώσεις

¹ Τοπωνύμια στο παρχάρι του χωριού Άγιος Δημήτριος Κοζάνης (Τοπτσιλάρ’)