Η άπιστος η νουσαλού μ’

Προβολή Τραγουδιού

Η άπιστος η νουσ̌αλού μ’
τ’ ομμάτι͜α τ’ς να εβγαίν’νε
Σαράντα χρόνια να νεστεύ’,
ντ’ εποίκεν ’κ’ επεβγαίν’νε

Κάτ’ έπαθεν τ’ εμόν τ’ αρνίν
και ντό πολλά -ν- αγρείται;
Εχτέθεν έναν ταπιέτ’
και μαναχόν ’κι κείται

Εμέν και το μικρόν τ’ αρνί μ’
έναν στράταν χωρίζ’ μας
Τ’ αμαρτίας εμουν πολλά,
κοινωνία ’κι ρούζ’ μας

Η κουκούλα μ’ ετσερίεν,
εθάρρεσα -ν- ελλάεν
Τη ζωής το κετσ̌ίνεμαν
εθάρρεσα γολάι έν’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αγρείται	αγριεύεται, καταβάλλεται από ανεξήγητο φόβο
αμαρτίας	(ον.πληθ., τα) αμαρτίες
γολάι	εύκολο	kolay
εβγαίν’νε	βγαίνουν
εθάρρεσα	θεώρησα, πίστεψα
ελλάεν	άλλαξε
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
εμουν	μας
έν’	είναι
επεβγαίν’νε	ξεπληρώνονται, ανταποδίδονται, επανορθώνονται
εποίκεν	έκανε, έφτιαξε	ποιέω-ῶ
ετσερίεν	σκίστηκε
εχτέθεν	απέκτησε
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κείται	κείτεται, ξαπλώνει
κετσ̌ίνεμαν	βιοπορισμός, το να βγάζεις τα προς το ζην	geçinme
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
μαναχόν	(έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά
νεστεύ’	νηστεύει
νουσ̌αλού	αρραβωνιαστικιά/ό, σημαδεμένη/ο	nişanlı<nişān
ομμάτι͜α	μάτια
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
ρούζ’	πέφτει, ρίχνει
ταπιέτ’	συνήθεια, χαρακτηριστικό, ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου	tabiat/ṭabīʿat
χωρίζ’	χωρίζει, ξεχωρίζει, ξεδιαλέγει